ถ้าพูดถึงการ์ตูนแนวนักเลงญี่ปุ่น ยุคนี้หลายคนอาจจะคิดถึงเรื่อง Tokyo Revengers อะไรทำนองนี้ใช่ป่ะ?
แต่ถ้าย้อนกลับไปโน้นนนนนนนนน สมัยยุค 2000 ต้น ๆ หรือเมื่อ 20 ปีที่แล้ว การ์ตูนแนวนักเลงเนี่ย แม่งโคตรจะเป็นที่นิยมเลย
เท่าที่นึกออกนะ คู่คนลุยเลอะ, Cuffs, จอมเก Blues, นัมบะ MG 5 และเรื่องโปรดที่สุดของผม ก็คงหนีไม่พ้น “เรียกเขาว่าอีกา”
คือล่าสุดผมได้มีโอกาสซื้อมาเก็บสะสมไว้ที่บ้านครับ แล้วก็ได้อ่านมันอีกรอบ เลยทำให้รู้สึกอยากเขียนถึงเรื่องนี้สักหน่อย
เรียกเขาว่าอีกา หรือ Crows วาดโดยอาจารย์ฮิโรชิ ทากาฮาชิ
เป็นการ์ตูนที่ช่วงแรก ๆ ออกฟีลเหมือนการ์ตูนแก๊กเอาฮาเฉย ๆ แต่หลัง ๆ มาดันมีเนื้อเรื่องจริงจังเฉยเลย
จุดเด่นของเรื่องอีกาก็คือ ไม่ได้ดำเนินเรื่องผ่านมุมมองของพระเอกฮะ เนื้อเรื่องเกี่ยวกับนักเลงต่อยตีกันของวัยรุ่นในโรงเรียนมัธยม แต่ดันเล่าผ่านมุมมองของคนที่ห่วยเรื่องการต่อยตีมากที่สุดซะงั้น 5555
มันก็เลยทำให้การเฉลี่ยบทบาทของตัวละครเนี่ยทำออกมาได้ดีมาก ๆ เลย ตัวละครเยอะมากกกก แต่ก็น่าจดจำแทบจะทุกตัว
ตัวละครบางตัว มาแรก ๆ จารย์แกเขียนให้เป็นตัวร้ายจ๋า ๆ เลย หลัง ๆ มาบทอย่างเท่!!
แล้วอีกจุดนีงที่ผมคิดว่ามันเจ๋งมาก ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ คือ “การบิ้วอารมณ์” ส่วนเป็นอารมณ์แบบไหน ผมเองก็บอกไม่ถูกแฮะ ถ้าจะให้พูดแบบตลก ๆ ก็คือ น่าจะบิ้วจนเราแม่งเบียวเป็นนักเลงได้อ่ะ
ก็อย่างที่ทราบว่าการ์ตูนมันเกี่ยวกับความรุนแรง แต่จารย์ฮิโรชิก็จะมีการแฝงข้อคิดหลาย ๆ อย่างเข้าไป เช่น ความเป็นลูกผู้ชาย ความเป็นเพื่อน
รวมไปถึงการวางแผน และเป้าหมายในชีวิตของแต่ละคน ที่เห็น ๆ ว่าเตะต่อยกันขนาดนี้ แต่พอถึงเวลาที่ต้องคิดถึงอนาคต แต่ละคนก็ยังคงมีเป้าหมายของตัวเอง และเดินไปตามเส้นทางนั้น (แม้บางคนอาจจะไม่ได้จบสวยก็เถอะ)
เอาเป็นว่าลองไปหาอ่านกันดูนะ สำหรับคนรุ่นเก่า ๆ พอได้อ่านก็ทำให้หวนคิดถึงวันวาน ส่วนคนรุ่นใหม่ ๆ ก็อยากให้ลองเปิดใจดู การ์ตูนมันดีจริง ๆ ครับ 555
#เหมียวหง่าว
