ด้วยความที่ในช่วงนี้ กระแสของ “หนังกลางแปลง” ได้กลับมาเป็นสิ่งที่ได้รับความสนใจจากสังคมอีกครั้ง นี้จึงถือเป็นโอกาสที่ดีที่เราจะย้อนกลับไปชมบรรยากาศการดูหนังในอดีตกันอีกครั้ง
แต่เคยสงสัยกันไหมว่าหนังกลางแปลงที่กำลังกลับมาดังนั้น จริงๆ แล้วมันมีความเป็นไปเป็นมาอย่างไรกันแน่ เพราะวันนี้ #เหมียวศรัทธา ได้นำประวัติสั้นๆ ของการฉายหนังอันเปี่ยมไปด้วยมนต์เสน่ห์นี้มาให้ชมกันครับ
จุดเริ่มต้นของ “หนังกลางแปลง” หรือ “Open-Air Cinema” นั้น แม้แต่ในปัจจุบันก็ยังคงเป็นเรื่องที่มีการถกเถียงกันอยู่ว่าเกิดขึ้นครั้งแรกในประเทศไหน
แต่หากอ้างอิงจากกินเนสบุ๊ก โรงภาพยนตร์กลางแจ้งที่เก่าแก่ที่สุดจะอยู่ที่เมืองบรูม ออสเตรเลีย ซึ่งเปิดทำการมาตั้งแต่ในในช่วงปี 1916 เพียงแค่ราวๆ 21 ปีครั้งจากที่พี่น้องตระกูลลูมิแยร์คิดค้นภาพยนตร์ขึ้นในปี 1895
ก่อนที่ในช่วงปี 1920 เป็นต้นมาโรงภาพยนตร์กลางแจ้งจะแพร่หลายไปในประเทศใหญ่ๆ อีกหลายประเทศ ซึ่งรวมถึงสหรัฐอเมริกาด้วย
โดยโรงภาพยนตร์กลางแจ้งช่วงแรกๆ จะต่างจากหนังกลางแปลงในปัจจุบันเล็กน้อยตรงที่หนังที่นำมาฉายส่วนใหญ่จะเป็นหนังเงียบไม่ได้มีการพากย์เสียง
และตั้งแต่ปี 1933 เป็นต้นมา โรงภาพยนตร์กลางแจ้งบางแห่งก็เปิดให้คนขับรถไปจอดชมด้วย เกิดเป็นโรงภาพยนตร์อีกประเภทที่เรียกกันว่า Drive-in
แต่ถึงอย่างนั้น โดยรวมแล้วภาพยนตร์กลางแจ้งกับหนังกลางแปลงก็มักจะมีหลายอย่างที่คล้ายกัน
ทั้งคู่มักฉายตามที่โล่งในตอนกลางคืน มักจัดทำกันเองโดยทีมงานมือสมัครเล่นหรือมีงบน้อย และการฉายภาพยนตร์ส่วนใหญ่จะสามารถเข้าชมได้ฟรี
โดยในไทยเราโรงภาพยนตร์โดยรวมได้ถูกนำเข้ามาตั้งแต่ช่วงปี 1897 ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ดังนั้นหนังกลางแปลงเองก็อาจจะเริ่มต้นขึ้นในเช่วงเวลาใกล้ๆ กับของต่างประเทศเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม หากจะพูดถึงช่วงที่หนังกลางแปลงของไทยเข้าสู่ช่วงเฟื่องฟูที่สุดมันก็คงจะไม่พ้น ช่วงสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2
เพราะในช่วงนี้เป็นช่วงที่ สหรัฐอเมริกาให้ความช่วยเหลือทั้งทางด้านเศรษฐกิจและการทหารแก่ไทย ส่งผลให้หนังกลางแปลง กลายเป็นเครื่องมือสำคัญที่ถูกใช้ในการโฆษณา และออกข่าวต่างๆ โดยภาครัฐ
น่าเสียดายที่ด้วยการพัฒนาของเทคโนโลยีในช่วงยุค 90 หนังกลางแปลงก็เริ่มเลือนหายไปทีละน้อย เหลือเพียงการจัดฉายรอบพิเศษ ที่เกิดขึ้นในโอกาสต่างๆ นานๆ ครั้งก็เท่านั้น
ที่มา openaircinema, theatreartlife และ silpa-mag
