Tag: ความลำบาก

เมื่อวันที่ 13 สิงหาคมที่ผ่านมานั้น หลายคนอาจจะไม่รู้ว่าจริงๆ แล้ววันดังกล่าวนั้นเป็นวันคนถนัดซ้ายสากล และถ้าพูดถึงคนถนัดซ้ายแล้ว บนโลกนี้ก็มักจะมีเรื่องหงุดหงิดมากมายแก่คนกลุ่มนี้ซะเหลือเกิน ส่วนสาเหตุของความหงุดหงิดนั้น มันก็ไม่มีอะไรมาก เพราะว่าข้าวของเครื่องใช้บนโลกมนุษย์นั้น มักจะสร้างออกมาเพื่อให้คนที่ถนัดขวาใช้ (แน่นอนสิก็คนถนัดขวามันเยอะกว่า พูดแล้วมันน่าน้อยใจจริงๆ) คนส่วนน้อยก็ทำได้แค่เศร้าใจและก้มหน้ารับมันไป ไม่ก็ต้องหาทางออกเอาเอง ยังไงก็ตาม ไหนๆ ก็เพิ่งผ่านวันของคนถนัดซ้ายไป เอาเป็นว่ามาตอกย้ำความเจ็บปวดกันสักหน่อย กับการรวบรวมเรื่องราวที่คนถนัดซ้ายต้องเจอ เผื่อคนถนัดขวาเห็นพวกเขาจะได้เข้าใจว่า ชีวิตคนทางซ้ายมันลำบากแค่ไหน…   สำหรับนักวาดรูปที่ถนัดซ้าย ก็น่าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้แน่ๆ เผลอปาดเข้าเต็มๆ   ความรู้สึกของคุณเวลาใครสักคนมาถามว่าทำไมถึงถนัดซ้าย เราก็คงตอบได้แค่ว่า “แล้วตูจะรู้ไหม!!”   เมื่อต้องเขียนอะไรสักอย่างลงในแฟ้มงาน ปัญหานี้ก็จะตามมาทันที   ขนาดจะไปตักซุป ชีวิตก็ยังโดนทำร้าย   ส่วนจุดเซ็นเอกสารที่กลัวปากกาหาย ก็ดันมีสายมัดติดไว้ ที่สำคัญมันสั้น!!   อย่างที่บอกว่าของใช้ในโลกมักจะออกแบบให้คนถนัดขวา…   อีกหนึ่งของใช้ในชีวิตประจำวันที่คนถนัดซ้าย ทรมานที่จะใช้เหลือเกิน   โรคผิวเงิน โรคที่มักจะเกิดขึ้นกับนักวาดถนัดซ้าย   มันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่มันจะรู้สึกหงุดหงิดหน่อยๆ   เช่นเคย ของใช้มันไม่ได้ออกแบบมาให้คนถนัดซ้าย  …

สำหรับอาชีพหมอ หรือแพทย์นั้น อาจจะเป็นอาชีพที่เรียกได้ว่าเป็นที่ปรารถนาของใครๆ หลายๆ คน ด้วยเพราะเป็นกันยาก และค่าตอบแทนน่ะค่อนข้างสูงเลยทีเดียวล่ะ แต่เบื้องหลังของพวกเขานั้นคือการเรียนที่หนักหน่วง แถมการทำงานตลอดหลายชั่วโมงอันยาวนาน และแน่นอนมันไม่ง่ายเลย วันนี้เหมียวก็จะนำบรรยากาศความเป็นหมอมาให้เพื่อนได้ชมกัน   หลังจากผ่าตัดมาสองสามเคส   หลับคาเตียงคนไข้ซะเลย   หลังจากทำคลอด   ไม่ไหวแล้วของีบแปป   Zzzzz   เป็นทีมงาน   ขดตัวแปป   ท่าไหนก็เอาล่ะวะ -*-   คาอุปกรณ์มันนี่แหละ   นี่ก็สบายแล้วววว   โถๆๆๆๆๆ   กลางทุ่งหญ้าซะเลย   ฝากลูกเมียข้าด้วย คร่อกกกกก   คาห้อง   และตำรา…   เห็นมั้ยล่ะว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะเป็นหมอน่ะ เหนื่อยขนาดนี้ไหนใครอยากเป็นอีกบ้างงง อิอิ ที่มา: Lifebuzz

เชื่อได้ว่าอายุปาเข้าไปขนาดนี้แล้ว คงไม่มีใครที่จะไม่เข้าใจเหตุการณ์เหล่านี้….ง่ายๆ เลย เหมียวพาไปดักแก่อีกแล้วนั่นเอง ฮร่าๆๆๆๆ ลองมาชมกันได้เลย การแอบเล่มเกมบอยตอนกลางคืน มืดๆ เพราะกลัวแม่จะเห็น โทรศัพท์ไปหาผู้ชาย / ผู้หญิง โดยกลัวว่าแม่หรือพ่อของเขาจะมารับ…เอ จะตอบยังไงดีหว่า พอคุยๆ ไป เขินไป บิดไปบิดมา รู้ตัวอีกทีสายก็พันรอบตัวเลยล่ะ การจดจำเบอร์โทรศัพท์ได้นั้นเป็นเรื่องจำเป็น เอาดินสอมาหมุนตลับเทป…..อื้อหือออ มันใช่อ่ะ ไปร้านเช่าวิดีโอ เช่าหนังมาดู เป่าตลับเกม เพื่อจะให้มันทำงานได้ -*- เสียเวลาหลายชั่วโมง เพื่อสร้าง CD เพลงโปรดไว้ฟัง การพลาดตอนจบของละคร หรือซีรีย์ในทีวี อาจต้องรอเป็นปีๆ เลยล่ะเพื่อจะได้ดูตอนจบของมันอีกรอบ (สมัยยังไม่มีอินเตอร์เน็ต) ไปเคาะประตูบ้านเพื่อน เพื่อขอแม่เพื่อนให้เพื่อนออกมาเล่นกับเรา (บางทีอาจต้องมีดราม่าน้ำหูน้ำตาถ้าแม่เขาไม่ได้มาเล่น) และสุดท้ายแห่งความทรมาน กับการเลี้ยงเจ้าทามาก็อตจิไม่ให้ตาย!!! ฮือออ กลับจากโรงเรียนมาให้อาหารไม่ทัน เป็นวิญญาณซะแล้ววว T^T ฮ่าๆๆๆๆ เรียกได้ว่าเคยผ่านกันมาหมดทุกคนแล้วล่ะ เหมียวมั่นใจ อิอิ ก็ดูหน้าตาเข้าสิ แก่ขนาดนี้ T^T ที่มา: Distractify