Tag: นิยามความสวย

ในเรื่องของความสวยความงามนั้นมักจะไม่หยุดอยู่กับที่ แต่จะมีการเปลี่ยนไปตามยุคสมัย และค่านิยมที่เปลี่ยนไป ซึ่งแต่ละยุคก็จะมีความงามที่ต่างกัน และนี่คือแบบความสวยงามของผู้หญิงในแต่ละยุค ที่มีความแตกต่างกันตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันที่แสดงให้เห็นถึงค่านิยมที่มีการเปลี่ยนแปลง   ยุค 1600-1700 ผู้หญิงสวยคือผู้หญิงอวบ ในยุคนั้น ผู้ชายคนไหนที่อยากอวดรวย จะต้องทำให้ภรรยาตัวเองดูอ้วน มีสะโพกใหญ่ๆ และต้องมีพุงด้วย ซึ่งไม่ใช่แค่ความงามแต่เป็นการบ่งบอกถึงฐานะด้วย     ยุค 1800-1900 ผู้หญิงต้องเอวเล็ก ยุควิคตอเรียในยุโรป ผู้หญิงต้องทำให้เอวดูเล็กที่สุด บางคนถึงขนาดเอาผ้ามารัดเอวไว้ตลอดเวลา ทำให้สาวๆ ในยุคนี้มีเอวเฉลี่ยแค่ 22 นิ้วเท่านั้น แต่ภายใต้ความเอวเล็กนี้สาวๆ ต้องแลกกับความผิดปกติของกระดูกซี่โครงและกระดูกสันหลัง   ยุค 1900 ความงามแบบสาวกิบสัน สาวกิบสันเป็นนักกีฬาที่มีหน้าอกใหญ่ สะโพกกว้าง แต่ยังนิยมเอวเล็กอยู่ จึงต้องมีการรัดเอวไว้แต่ก็ไม่เท่ากับกับยุคที่ผ่านมา   ยุค 1920 ต้องสวยแบบผู้ชาย คือเป็นยุคนี้ไม่นิยมเอวเล็กแล้ว ดังนั้นการแต่งตัวจะนิยมใส่ชุดที่ไม่เห็นส่วนโค้งส่วนเว้า เพื่อไม่เห็นเอวและสะโพกนั่นเอง   การเปลี่ยนแปลงของทรงผม แทนที่จะไว้ยาวแต่ผู้หญิงส่วนใหญ่กลับนิยมตัดผมสั้น พวกเขาไม่ได้แต่งตัวปกปิด แต่นิยมโชว์แขนขามากกว่า   ยุค 1930 ผู้หญิงต้องมีส่วนโค้งส่วนเว้า ความงามในยุคนี้ถูกนิยามว่า ผู้หญิงสวยต้องมีส่วนโค้งส่วนเว้า แต่แตกต่างจากยุคก่อนๆ เพราะต้องดูมีน้ำมีนวล อกสูงเอวบาง แต่ไม่เล็กเท่าสมัยก่อนนะ…