Tag: หมาชีวิตเปลี่ยน
-
ตูบสองพี่น้องเร่ร่อนนาน 10 ปี ซ้ำยังถูกทิ้งอีก เพราะเห่าเสียงดังและมีกลิ่นเหม็น!!
เป็นเวลากว่า 10 ปี ที่สุนัขสองพี่น้อง Donnie และ Marie ต้องใช้ชีวิตเป็นหมาเร่ร่อนตามข้างถนน มันเป็นเวลาที่เนิ่นนานจนพวกมันคิดว่าต้องอยู่แบบนี้ไปจนตาย แต่แล้วความหวังของพวกมันก็กลับมาอีกครั้ง เมื่อมีคนใจดียื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ แถมยังหาบ้านใหม่ที่ทำให้ทั้งสองตัวได้อยู่ในบ้านหลังเดียวกัน จนกระทั่งวันจันทร์ที่ผ่านมา ทั้งสองตัวถูกนำไปทิ้งใน Humane Animal Treatment Society ซึ่งเป็นศูนย์พักพิงสัตว์ใน Mount Pleasant รัฐมิชิแกน Mandy Risch ผู้อำนวยการ Humane Animal Treatment Society บอกว่า “เจ้าของบอกกับเจ้าหน้าที่ศูนย์พักพิงว่ามันเห่าเสียงดังและบ่อยเกินไป เธอจึงไม่ต้องการดูแลมันอีกไป” เธอยังบอกอีกว่าสุนัขแก่จำนวนมากถูกเจ้าของทิ้ง และต้องมาอยู่ในศูนย์พักพิง ทำให้บางตัวตกอยู่ในภาวะช็อก เพราะต้องปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมใหม่อย่างกะทันหัน “สุนัข 2 ตัวนี้ก็เช่นกัน พวกมันอายุ 10 ปี และใช้ชีวิตเป็นหมาจรจัดมาเกือบทั้งชีวิต จึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกมันที่ต้องรับมือกับสิ่งแวดล้อมในศูนย์พักพิง” Risch กล่าว และที่เรารู้กันดีว่า สุนัขแก่นั้นมักจะหาบ้านยากหรือหาไม่ได้เลย ดังนั้นชีวิตของพวกมันจึงมักจะจบลงด้วยการถูกการุณยฆาต… แม้ทางศูนย์จะอธิบายข้อเท็จจริงนี้ให้เจ้าของ Donnie และ Marie…
-
สุนัขจรจัดได้รับการช่วยเหลือ และได้สัมผัสกับอ้อมกอดและความรักจากมนุษย์เป็นครั้งแรก
สุนัขที่ชื่อ Bernard เติบโตมาในสิ่งแวดล้อมที่ย่ำแย่ มันต้องเอาตัวรอดท่ามกลางความโหดร้าย โดยที่ไม่เคยสัมผัสความเมตตาหรือความรักจากมนุษย์เลย ไม่เคยมีใครเกาท้องให้ หรือแม้แต่การลูบหัว มันก็ไม่เคยได้สัมผัส ดังนั้น Bernard จึงไม่รู้เลยว่าการแสดงความรักมันเป็นยังไง แต่แล้ว ในปี 2014 เจ้าหมาก็ได้รับการช่วยเหลือโดยกลุ่มช่วยเหลือสัตว์ Dogs Deserve Better พวกเขาพามันไปศูนย์บำบัดในเมือง Smithfield รัฐเวอร์จิเนีย และเอาอาหาร เอายาให้มันกิน จากนั้นก็ถึงเวลาที่ต้องเข้าไปทำความรู้จักกับมัน แต่มันไม่เคยมีประสบการณ์กับมนุษย์ ยกเว้นช่วงเวลาที่ถูกช่วยเหลือเพียงเล็กน้อย ดังนั้น มันจึงต้องใช้เวลาค่อนข้างนานในการไว้วางใจมนุษย์ ครั้งแรกที่เจ้าหน้าที่พยายามจะเข้าไปลูบมัน มันเอาแต่ทำเสียงขู่และซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้องของมัน แต่ไม่กี่วันต่อมา มันก็ยอมให้เจ้าหน้าที่เข้าใกล้มัน และนั่นเป็นครั้งแรกที่มันได้สัมผัสถึงความรักจากมนุษย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นเข้าไปในห้องของ Bernard จากนั้นเธอก็พูดคุยกับมันด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เพื่อสร้างความเชื่อมั่นให้กับมัน เธอค่อยๆ วางมือบนตัวมัน และลูบหัวมันอย่างช้าๆ แต่เจ้าหมายังคงนิ่งเหมือนเดิม เจ้าหน้าที่ยังคงลูบตัวเมื่อเรื่อยๆ จน Bernard ค่อยๆ ผ่อนคลายลง ตั้งแต่วันนั้น เจ้าหน้าที่ยังคงใช้เวลากับเจ้าหมาอย่างต่อเนื่อง สอนให้มันเรียนรู้ว่ามนุษย์ก็สามารถเป็นคนดีและมิตรกับสุนัขได้เหมือนกัน ในที่สุด ความกลัวของเจ้าหมาก็หายไป และถูกเขียนชื่อในลิสต์ของหมาที่พร้อมสำหรับการรับเลี้ยง และแล้ว…