ความสุขของทาสแมวคือ การได้ใช้ชีวิตกับแมว เฝ้าดูพวกมันในทุกย่างก้าว ประหนึ่งลูกคนหนึ่ง ซึ่งแมวบางตัวนั้น แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ดูยังไงก็ไม่เคยเบื่อเลย
เช่น ปลาวาฬ หรือที่ทางบ้านเรียกสั้นๆ วาฬ
ปลาวาฬมาอยู่กับครอบครัวตั้งแต่สมัยเป็นลูกแมวตัวน้อย ร่างผอม หน้าตอบนิดนึง จนตอนนี้ นางอายุ 1 ปี 4 เดือนแล้ว และสิ่งที่เพิ่มเติมเข้ามาคือ รูปร่างอันอวบอั๋น มีเหนียง และพุงโตๆ
ส่วนที่ขาดหายไปคือ คอ เพราะถูกเหนียงบังจนแทบมองไม่เห็นแล้ว (หรืออาจจะไม่มีแล้วก็ได้)
ปลาวาฬมีนิสัยเรียบร้อย ไม่ค่อยร้องโวยวาย ชอบทำหน้าเลิ่กลั่กเหมือนทำความผิดตลอดเวลา ชอบนั่งดูนกหน้าบ้านผ่านกระจก และอีกหนึ่งกิจกรรมที่นางโปรดมากที่สุด คือ กิน กับ นอน
บางทีกินจนพุงแทบแตกแล้ว ก็ยังไม่หยุดกิน เรื่องนอนก็เช่นกัน นอนนานเกินจนนึกว่าตาย (บ้าจริง)
เมื่อไหร่ที่ว่างจากการกินและนอน ปลาวาฬก็จะออกกำลังกาย โดยการเล่นกับพี่โอเลี้ยง ซึ่งเป็นหมาของทาส ถ้าพี่โอเลี้ยงไม่เลี้ยงด้วย นางก็จะหันไปเล่นกับแซลมอนแทน ซึ่งเป็นถังส้ม เฮ้ย!! แมวส้มอีกตัวของบ้านนั่นเอง
ข้อดีของปลาวาฬคือ การทำตัวเป็นกองหนุนของนาฬิกาปลุก คือ ทุกเช้า เมื่อรู้ว่าทาสตื่นแล้ว แต่ยังไม่ลุกจากเตียง นางจะไปเคาะประตูเรียกให้เปิด เพื่อบอกให้รู้ว่า ถึงเวลาอาหารเช้าของมันแล้ว
ด้วยความที่ปลาวาฬเป็นแมวที่อยู่ง่ายกินง่าย การเอาใจนางจึงไม่ใช่เรื่องง่าย โดยต้องให้อาหารนางตรงเวลา ห้ามลดปริมาณ หากนางหงุดหงิด ก็แค่ตีช่วงหลังให้นางเบาๆ นางจะฟินมาก
สำหรับแซลมอนนั้น มันโตมากับปลาวาฬตั้งแต่เด็ก ทั้งคู่เลยค่อนข้างสนิทกัน และมีหุ่นถังแก๊สเหมือนกัน แต่ก็มีบางครั้งก็ที่ทะเลาะกัน ตามประสาพี่น้องอะเนอะ
โตไปด้วยกันอย่างมีคุณภาพ
ทุกวันนี้ ปลาวาฬและแซลมอนเป็นเหมือนเครื่องสร้างความบันเทิงประจำบ้าน เพราะพวกมันมักจะสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้กับคนในครอบครัวเสมอ
แม่!! ไอ้มอนหาว่าหนูพิการ ไม่มีคอ
หนูพิการจริงหรอ!?
เพิ่งตื่น ตั้งเค้าจะหลับอีกแล้ว
ถึงจะอ้วน แต่พี่พลิ้วนะ
แม่ไม่อยู่ ชวนกันไปบวกหมาบ้านตรงข้าม
เลิ่กลั่กอีกแล้ว อยู่ดีๆ ก็มีพิรุธ งงมาก
ล่าสุด น้องแทบไม่มีกระดูกแล้ว
เลี้ยงแมว แต่ได้ถังแก๊ส
