ว่ากันว่าคำพูดของมนุษย์นั้นเป็นสิ่งที่ทรงพลังยิ่งกว่าอาวุธใดๆ เพราะต่อให้เราเชื่อว่าตัวเองเป็นคนที่ใจแข็งแค่ไหน ในบางครั้งคำพูดสั้นๆ เพียงคำเดียวก็อาจจะทำให้เราจิตใจแหลกสลายได้เลย
ดังนั้นในตอนที่มีผู้ใช้ Reddit ออกมาถามถึงประสบการณ์ “คำถามที่คนอื่นเคยถามคุณและทำให้คุณแอบใจสลาย” ต่อโลกออนไลน์ กระทู้ของเขาจึงกลายเป็นกระทู้ดังที่มีคนเข้าไปแบ่งปันประสบการณ์ได้ไม่ยาก
และประสบการณ์ที่พวกเขาเอามาเล่าให้ฟังเอง มันก็เป็นตัวอย่างที่ดีเลยว่าทำไมบางครั้ง คำพูดสั้นๆ ถึง ช่วยเหลือ ทำลาย หรือเปลี่ยนแปลงชีวิตคนได้ทั้งคนเลย
1. เรามาเริ่มกันจากเรื่องเล่าของคุณ justsomerandomyguy
ผมเคยถูกแฟนคนแรกของผมถามว่า
“เธอไม่เคยทุบตีฉัน หรือบอกว่าฉันห้ามทำอะไรเลย… นี่เป็นเรื่องปกติหรือเปล่า?”
บอกเลยว่าผมไม่เคยรู้สึกถึงความโกรธแทนคนอื่น ความเศร้า และความเสียใจพร้อมกันขนาดนี้มาก่อนเลย
2. เรื่องเล่าของคุณ ape-with-keyboard
ฉันเป็นคนพูดติดอ่าง… เมื่อฉันยังเป็นเด็ก ฉันเคยต้องอ่านหนังสือในชั้นเรียน ตอนนั้นฉันพูดติดอ่างแล้วครูก็พูดว่า “นี่เธออ่านหนังสือออกรึเปล่า?” เธอทำให้หัวใจน้อยๆ ของเด็ก 13 คนนี้ต้องแหลกสลาย…
ไม่มีใครคิดจะทำความเข้าใจคนพูดติดอ่างอย่างจริงจังเลย
3. เรื่องเล่าของคุณ TheCurls
ครั้งหนึ่งตอนที่เราเดินผ่านร้านของเล่น ลูกสาวได้หันมาฉันถามว่า
“หนูรู้ว่าตอนนี้เราไม่มีเงินมากนัก แต่ตอนที่เรามีเงิน เราจะกลับมาที่นี่แล้วซื้อของเล่นให้หนูได้ไหม?”
ตอนนั้นฉันกำลังมีปัญหาเรื่องเงิน และลูกสาวของฉันก็ทำให้ฉันน้ำตาไหลกลางห้างเลย
4. เรื่องเล่าของคุณ TheCurls
ตอนนั้นมันเป็น วันแรกของการเรียนอนุบาลสำหรับคุณลูกชายวัย 3 ขวบของเรา และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาจะถูกปล่อยให้อยู่ห่างจากคนเป็นพ่อแม่เป็นเวลานานด้วย
ในตอนแรกฉันพาเขาไปถึงห้องเรียนและเดามาลูกคงจะร้องไห้แน่ๆ แต่แทนที่จะเป็นอย่างนั้นลูกกลับเดินเข้าไปในห้องเรียนแบบมั่นใจสุดๆ
แถมสามชั่วโมงต่อมาตอนฉันไปรับเขา เขาก็ดูโอเคทุกอย่างกระทั่งเราไปถึงรถ เมื่อเขาพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ ว่า
“ผมคิดว่าแม่จะมาด้วยเสียอีก” แล้วพูดด้วยเสียงที่เบากว่าเดิมอีกว่า “ทำไมแม่ถึงทิ้งผมไป”
5. เรื่องเล่าของคุณ Veganmon
ตอนผมเรียนประถมเรามีการจัดแสดงความสามารถในโรงเรียน และพ่อแม่ทุกคนก็มานั่งรอชมลูกกันหมด ยกเว้นแต่พ่อแม่ของผม ในตอนนั้นเพื่อนร่วมห้องเขามาถามว่าพ่อแม่นายหายไปไหน และพอผมยักไหล่ตอบเขาก็พูดต่อว่า
“นี่ไม่มีใครรักนายเลยเหรอ?”
คำพูดของเขาทำให้ผมต้องแอบหนีไปร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียว เพราะผมรู้ว่าเขาพูดถูกทุกอย่าง… ใช่.. มันไม่มีใครรักผม ผมแค่พยายามเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ และผมก็กลัวมากว่าทุกคนที่โรงเรียนจะรู้สักวัน
6. เรื่องเล่าของคุณ steeple_fun
เมื่อตอนที่ฉันกำลังทำงานในสถานบำบัดยาเสพติดเด็กและเยาวชน มีเด็กอายุ 12 ถามฉันว่า “ทำไมทุกคนถึงมีปัญหากับแฟนของเธอ…” ซึ่งเขาอายุ 32 ปี
ดูเหมือนว่าเธอจะผ่านการถูกทำร้ายและทารุณกรรมมานานมาก จนเธอไม่สามารถทำความเข้าใจปัญหาที่ทุกคนมีต่อความสัมพันธ์ของพวกเธอได้อีกต่อไปแล้ว…
7. เรื่องเล่าของคุณ scar-shiraya
ป้าของผมเคยถามผมว่า “จะร้องไห้ทำไมเหรอ หลานเป็นลูกผู้ชายไม่ใช่หรือไง?”
ในตอนนั้นผมร้องไห้เพราะหลานสาวอายุ 2 ขวบของผมได้รับแผลไฟไหม้ระดับ 2 และผมได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอจากห้องทำงานของหมอที่ดูแลอาการของเธอ
8. เรื่องเล่าของคุณ NotAPunishment
ครั้งหนึ่งตอนที่ฉันสามารถหนีจากความสัมพันธ์อันทารุณ หลังจากต้องอยู่กับแฟนที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่มาหลายปีได้ แม่ของฉันกลับเดินมาบอกฉันว่า
“เธอเป็นคนประเภทที่หาคนมารักยากนะ และคงไม่มีใครคนอื่นมารักเธอแล้ว… นี่เธอคิดจริงๆ เหรอว่าเธอควรได้รับอะไรที่มันดีกว่านี้”
9. เรื่องเล่าของคุณ PrometheusAborted
ในตอนที่ฉันอายุได้ 22 และกำลังไปซื้อเบียร์สำหรับปาร์ตี้ใน Walmart ตอนสี่ทุ่ม ฉันเจอเด็กคนหนึ่งพยายามจะยกลังเบียร์ให้ได้อยู่คนเดียว
เขาอายุแค่ราวๆ 5 ขวบและตอนแรกฉันก็คิดแค่ว่าการกระทำของเขาน่ารักดี อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไปฉันก็ยังไม่เห็นใครมาสนใจเขา และผู้ปกครองของเจ้าหนูก็ไม่โผล่มาสักที ฉันก็เลยตัดสินใจเดินไปถามเจ้าหนูน้อยว่าเกิดอะไรขึ้น
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจคำถามของฉันเลยด้วยซ้ำ กลับกันเขากลับสนใจที่ฉันแบกเบียร์สองลังสบายๆ มากกว่าด้วยซ้ำ มันเลยเป็นโชคดีมากที่ในที่สุดพนักงานใกล้ๆ ก็เข้ามาดูเรื่องที่เกิดขึ้น
ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้พนักงานคนนั้นฟังและเธอก็บอกว่าเธอจะพาเจ้าหนูกลับไปหาแม่เอง ซึ่งน่าแปลกที่ตอนที่เราลาจากกันจู่ๆ เจ้าหนูก็หยุดเดินและบอกฉันว่า “ขอผมกลับบ้านกับคุณได้ไหม? ผมไม่ชอบแม่เลย”
ในตอนนั้นฉันไม่ทันตั้งตัวกับคำถามของเขาเลยได้แต่หัวเราะและบอกว่าตามพี่หนักงานไปนะ แต่พอมาคิดทีหลังคำพูดของเด็กคนนั้นมันฟังดูมีอะไรแปลกๆ นะ
แน่นอนว่าฉันไม่รู้เรื่องราวทั้งหมด ดังนั้นนี่อาจเป็นแค่การคิดไปเอง แต่เด็กคนนั้นหลงกับแม่ใน Walmart ตอนกลางคืนที่แทบไม่มีผู้คน แถมแทนที่จะห่วงว่าแม่หายไปไหนเขากลับเลือกที่จะกลับบ้านกับคนแปลกหน้ามากกว่า
ไม่แน่ว่าเด็กคนนั้นอาจจะมีชีวิตที่เลวร้ายกว่าที่ฉันคิด และความรู้สึกที่ตามมาก็ทำให้ฉันแทบใจสลายเลย
10. เรื่องเล่าของคุณ HiBrucke6
พ่อของผมทำงานอยู่ในชุมชนชาวญี่ปุ่นในท้องถิ่น โดยรับหน้าที่ช่วยเหลือผู้อพยพใหม่จากญี่ปุ่นให้เคยชินกับการใช้ชีวิตในฮาวายด้วยการพาพวกเขาไปชมสถานที่ต่างๆ
ในตอนที่สงครามโลกครั้งที่สองเริ่มต้นขึ้นเขาเลยถูกจับเพราะเรื่องนี้ และถูกคุมขังเป็นเวลา 5 ปี
เพราะอย่างนั้นในตอนที่ผมเรียนชั้นประถม ครูของเราจึงเคยถามผมต่อหน้าคนทั้งชั้นว่า
“รู้สึกอย่างไรที่ได้เป็นลูกชายของคนทรยศต่อสหรัฐฯ?”
ที่มา boredpanda และ reddit
