บูลล์ด็อกถูกทิ้งวัด หลังป่วยจนเดินไม่ได้ หลวงพี่จึงชุบเลี้ยง จนมันวิ่งเล่นได้อีกครั้ง

สุนัขเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์ที่สุดของมนุษย์ พวกมันไม่เคยทอดทิ้งเจ้าของ ไม่ว่าสถานการณ์ของเจ้าของจะเป็นอย่างไร แต่สำหรับเจ้าของบางคนแล้ว สุนัขเป็นแค่สิ่งที่ให้ความสุขเท่านั้น เมื่อไหร่ที่พวกมันให้ความสุขไม่ได้ พวกเขาก็จะทิ้งมันไป

เหมือนกับเรื่องราวของเจ้าบูลล์ด็อกนี้ มันเคยอยู่ในจุดที่ย่ำแย่ที่สุด เพราะนอกจากป่วยหนักจนไม่สามารถเดินได้แล้ว มันยังถูกทิ้งให้ตายลำพังด้วย…

 

 

โชคดีที่ชีวิตของบูลล์ด็อกตัวนี้ไม่ได้จบลงแค่นั้น เนื่องจากหลวงพี่ที่ใช้ชื่อเฟซบุ๊กว่า Thammasro Nama ได้ช่วยมันเอาไว้ พร้อมตั้งชื่อให้มันว่า ขนุน

หลวงพี่ได้แชร์เรื่องราวของเจ้าขนุนตั้งแต่วันแรกที่ท่านได้ชุบเลี้ยงมันจนถึงวันนี้ และหากใครได้ติดตามมาตลอด จะเห็นว่าชีวิตของน้องเปลี่ยนไปมาก

 

 

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ เจ้าขนุนเคยเป็นหมาที่แข็งแรง สดใส และร่าเริง แต่เมื่อมันป่วย เจ้าของก็ตัดสินใจทิ้งมัน และที่ทิ้งในไทยคงหนีไม่พ้นวัดนั่นเอง

ที่วัดแห่งนั้น เจ้าขนุนได้พบกับหลวงพี่ใจดีที่คอยดูแลและช่วยเหลือมันตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอ ยิ่งไปกว่านั้น ท่านยังมุ่งมั่นที่จะทำให้เจ้าขนุนกลับมามีชีวิตที่ดีอีกครั้ง

 

 

สภาพของเจ้าขนุนตอนนั้น น่าสงสารมากๆ ร่างกายของมันผอมเห็นจนเห็นซี่โครงชัดเจน ทั้งขาดสารอาหารจนไม่สามารถเดินได้ แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อได้พบกับหลวงพี่ มันจึงกระตือรือร้นที่จะมีชีวิตต่อไป

ขนุนเป็นหมาที่ใจสู้มากๆ แม้ร่างกายจะได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงและมีปัญหาสุขภาพมากมาย แต่เมื่อได้รับกำลังใจที่ดีจากหลวงพี่ มันก็พร้อมที่จะสู้กับทุกอุปสรรค

 

 

หลายเดือนผ่านไป เจ้าขนุนก็ยังเดินไม่ได้ แต่หลวงพี่ได้จัดหาวีลแชร์ให้มัน มันจึงสามารถเดินไปไหนมาไหนได้ แม้จะลำบากหน่อยก็ตาม

 

 

ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมานี้ ขนุนไม่เคยต้องสู้เพียงลำพัง แต่มันมีหลวงพี่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ แต่มันเองก็รู้ดีว่าหลวงพี่และคนอื่นๆ ต้องเหนื่อยเพื่อมันมากแค่ไหน มันจึงสู้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี เพื่อไม่ทำให้ทุกคนที่รักมันผิดหวัง

 

 

แม้ในวัดจะมีสัตว์เลี้ยงที่หลวงพี่ช่วยเอาไว้หลายตัว แต่ท่านไม่เคยปล่อยให้เจ้าขนุนรู้สึกโดดเดี่ยว ท่านคอยดูแลมันอย่างใกล้ชิด และหมั่นตรวจสอบมันเสมอ เพื่อให้แน่ใจว่าเจ้าขนุนจะไม่แย่ลงกว่าเดิม

เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ในที่สุด เจ้าขนุนก็สามารถยืนและเดินได้ แม้แขนขันยังไม่แข็งแรงเต็มที่ แต่นั่นก็ทำให้หลวงพี่ภูมิใจในตัวมันมากแล้ว

 

 

ขนุนยังผอมอยู่มากเมื่อเทียบกับสุนัขพันธุ์เดียวกัน มันจึงต้องไปหาหมอเป็นประจำทุกเดือน เพื่อประเมินสุขภาพ รวมทั้งรับการรักษาเพื่อฟื้นฟูร่างกายในกลับมาอยู่ในภาวะปกติ

 

 

และแล้ววันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง นั่นก็คือวันที่ขนุนสามารถวิ่งเล่นได้อีกครั้ง

 

ยิ่งเวลาผ่านไป ขนุนก็ยิ่งมีน้ำมีนวลขึ้น แข็งแรงขึ้น จนกระทั่งมีน้ำอยู่ในเกณฑ์ปกติ แม้มันจะพูดไม่ได้ แต่ทุกคนเชื่อว่ามันรู้สึกขอบคุณทุกคนที่ทำให้มันมีวันนี้ โดยเฉพาะหลวงพี่ ที่คอยดูแลมันเหมือนลูกแท้ๆ

 

 

ปัจจุบัน ชีวิตของขนุนเต็มไปด้วยความสุข ความสบาย กินอิ่ม นอนอุ่น แถมได้รับความรักไม่หยุดไม่หย่อน

 

เป็นขนุนจะนอนท่าไหนก็ได้

 

ถามจริง ขนุนไม่คิดจะทำอะไรนอกจากนอนแล้วหรอ?

 

ขนุนรักหลวงพี่มากที่สุด

 

ในวัดมีเพื่อนๆ มากมายให้ขนุนเล่นด้วย ขนุนจึงไม่เคยรู้สึกเหงาเลย

 

พรุ่งนี้อยากไปเดินบิณฑบาตกับหลวงพี่ ขออ้อนแป๊บ

 

ขอบคุณหลวงพี่และทุกๆ กำลังใจที่ส่งให้ขนุนมาตลอด

 

ไม่ว่าหลวงพี่จะกินอะไร ขนุนจะทำหน้าอยากกินด้วยเสมอ

 

หลวงพี่ได้โพสต์ผ่านเฟซบุ๊กว่า “ขอบคุณโยมทุกท่านที่ช่วยเขา (ขนุน) มาตลอด ขอบคุณน้ำใจจากทุกๆ ท่าน ขอบคุณครับ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่กำลังดูแลสุนัขที่ป่วยอยู่ อย่าทิ้งเขานะครับ เขาต้องการกำลังใจจากเราเป็นอย่างมาก สักวันเขาจะต้องดีขึ้น ขนุนเองครับ”

 

 

วันนี้ชีวิตขนุนถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว และหวังว่าเรื่องราวของน้องจะเป็นแรงบันดาลใจให้หลายๆ คนได้นะคะ

 

ที่มา Thammasro Nama