เมื่อกล่าวถึงความเชื่อของชาวไวกิ้ง เชื่อว่าหลายคนคงนึกถึงเทพเจ้าของชาวนอร์ส (โดยเฉพาะธอร์ และโลกิ) ขึ้นมาเป็นอย่างแรก ว่าแต่รู้หรือไม่ว่าสำหรับเหล่านักโบราณคดีแล้ว เรื่องราวเกี่ยวกับความเชื่อของชาวไวกิ้งนั้น เป็นอะไรที่ซับซ้อนกว่าที่เราคิดมาก
นั่นเพราะแม้ว่าชื่อของเทพเจ้าแห่งแอสการ์ดจะเป็นที่รู้จักกันดีในปัจจุบัน แต่ในอดีตเรากลับมีหลักฐานน้อยมากที่ระบุอย่างชัดเจนว่าชาวไวกิ้งนับถือเทพเหล่านี้จริงๆ
เนื่องจากกว่าที่ชาวสแกนดิเนเวียจะเริ่มมีการเขียนบันทึกอย่างแพร่หลาย มันก็ในศตวรรษที่ 12 แล้ว (ชาวไวกิ้งมีมาตั้งแต่ ศตวรรษที่ 6)
อย่างไรก็ตามในกลอนที่มีการค้นพบของชาวไวกิ้งเองก็แสดงให้เราเห็นถึงมุมมองที่น่าสนใจที่พวกเขามีต่อเทพของพวกเขาเองได้เป็นอย่างดี
นั่นเพราะจากงานวิจัยเกี่ยวกับเทพของชาวนอร์สชิ้นล่าสุดที่มีการเผยแพร่ออกมาในนิตยสาร “Religion, Brain & Behavior” ดูเหมือนว่าชาวไวกิ้งจะไม่ได้มองเทพของตัวเองเป็น “ผู้ยิ่งใหญ่” เหมือนกับศาสนาอื่นๆ นัก
เทพของชาวนอร์สไม่ได้ไม่มีวันตายเหมือนในความเชื่ออื่นๆ แถมยังมีโชคชะตาที่จะต้องตายไปในเหตุการณ์แร็กนาร็อก ทำให้พวกเขาไม่ได้มีอำนาจทุกอย่าง และว่ากันตามตรงว่าไม่ใช่ผู้ที่สร้างโลกด้วยซ้ำ
นั่นทำให้ระบบความเชื่อของชาวไวกิ้งมีความแตกต่างจากวัฒนธรรมอื่นๆ ค่อนข้างมาก
เพราะต่อให้พวกเขามีการสาบานต่อเทพ แต่พวกเขาก็เข้าใจว่าเทพไม่ได้มองพวกเขาอยู่เสมอ แถมเทพเหล่านั้นอาจจะไม่ได้รับฟังคำสาบานเหล่านั้นจริงๆ และบ่อยครั้งพวกเขาก็ไม่ได้คิดว่าความสำเร็จในชีวิตมาจากความช่วยเหลือของเทพด้วย
อย่างไรก็ตามใช่ว่าชาวไวกิ้งจะไม่ได้มีการนำระบบความเชื่อมาใช้ในการสร้างกฏระเบียบในสังคมเลย เพราะพวกเขาเองก็ดูเหมือนว่าจะมีแนวคิดที่ว่าพวกมนุษย์ถูกเฝ้ามองโดยสิ่งเหนือธรรมชาติ ซึ่งจะคอยลงโทษพวกเขาหากทำตัว “ไม่ดี” เช่นกัน
เพียงแต่ชาวไวกิ้งเชื่อในสิ่งเหล่านั้นมากน้อยเพียงใด ยังคงเป็นเรื่องที่นักโบราณคดีต้องถกเถียงกันต่อไปก็เท่านั้น
ที่มา livescience
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.