คนอื่นคิดยังไงไม่รู้ แต่คุณลุงรัก “จระเข้” น้อย จึงรับมันมาเป็นสัตว์ช่วยเยียวยาจิตใจ

เจ้าของสัตว์เลี้ยงที่มีปัญหาเรื่องจิตใจหรืออารมณ์ มักจะมีสัตว์คู่ใจที่เป็นสัตว์ช่วยเยียวยาจิตใจอยู่ด้วย โดยส่วนมากก็จะเป็นหมาหรือแมว

แต่คุณลุงคนนี้มีสัตว์เยียวยาจิตใจที่ไม่น่าจะเหมือนใคร และบางทีก็คงไม่มีใครอยากลองเหมือนด้วย สัตว์ที่ว่าก็คือจระเข้ที่เขาเลี้ยงเอาไว้นั่นเอง

 

 

ในเมืองออร์แลนโด รัฐฟลอริด้า ประเทศสหรัฐอเมริกาที่ Joie Henney อาศัยอยู่ มีจระเข้ตามธรรมชาติอาศัยอยู่ค่อนข้างเยอะ

บางครั้งพวกมันก็เข้ามาในแถบที่คนอาศัยอยู่ ชาวบ้านบางส่วนจึงกังวลว่ามันอาจทำอันตรายพวกเขา และเลือกที่จะฆ่าพวกมัน…ด้วยความเป็นห่วงจระเข้น้อยตัวหนึ่ง Henney จึงเก็บมันเอามาเลี้ยงไว้

 

 

Henney ตั้งชื่อมันว่า Wally เขาเลี้ยงมันเอาไว้ด้วยกันในบ้านของตัวเองเลย และดูเหมือนมันจะรู้สึกขอบคุณในน้ำใจของคุณลุงที่เก็บมันมาเลี้ยงด้วย

เจ้าจระเข้จึงมักจะเข้ามากอดและมอบกำลังใจให้ Henney บ่อยๆ ซึ่งทำให้คุณลุงซึ่งมีอาการซึมเศร้ารู้สึกดีขึ้นมากเลยทีเดียว เขาบอกว่ามันช่วยให้เขาอารมณ์ดีมากกว่ายาที่หมอให้มาซะอีก

เมื่อ Wally อายุได้เกือบ 4 ปี คุณหมอก็เห็นว่ามันช่วยให้อาการของคุณลุงดีขึ้นมากจริงๆ มันจึงถูกลงทะเบียนให้เป็นสัตว์เยียวยาจิตใจของคุณลุงอย่างเป็นทางการ

 

 

Wally ชอบกอดให้กำลังใจ Henney เสมอ บางครั้งเวลาที่เขารู้สึกไม่ดีมันก็จะเข้ามาหาเขาเองเหมือนมันสัมผัสได้ว่าคุณลุงต้องการมัน หรือบางครั้งมันก็ไปนอนบนเตียงกับเขาตอนที่เขารู้สึกไม่ค่อยสบายด้วย

แต่ถึงมันจะได้เป็นสัตว์เยียวยาจิตใจแล้ว คุณลุงก็ไม่ได้พามันออกไปทุกที่หรอกนะ เขารู้ดีว่าทุกคนไม่ได้รู้สึกดีกับจระเข้ หรือเข้าใจว่า Wally ไม่เป็นพิษเป็นภัย

เขาจึงพามันไปข้างนอกในที่ที่เขารู้ว่าคนจะต้อนรับมันเท่านั้น อย่างเช่นร้านของคนรู้จักที่สนิทกัน หรือที่ที่เคยพา Wally ไปมาก่อนแล้วและเห็นว่าคนที่นั่นชอบมัน

 

 

ปัจจุบัน Wally ตัวยาว 5 ฟุต (ประมาณ 1.5 เมตรแล้ว) แต่มันก็ยังคงเข้ามากอดกับ Kenney อยู่เหมือนเดิม คุณลุงเองก็ดีใจที่มันยังทำแบบนั้น เพราะเขาคิดว่ามันคือครอบครัว

ในอนาคตเจ้าจระเข้อาจจะตัวยาวกว่านี้อีก 2-3 เท่า ทว่านั่นก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับคุณลุงหรอก ถึงเขาจะให้มันอยู่ในบ้านไม่ได้ เขาก็ทำพื้นที่ด้านนอกเตรียมไว้ให้มันอยู่โดยเฉพาะแล้ว เขาตั้งใจจะเลี้ยงมันไปจนกว่าจะตายจากกันไป

 

 

ที่มา: the dodo


Tags:

Comments

Leave a Reply