ย้อนกลับไปในช่วงปี ค.ศ. 1943 กรุงลอนดอนประเทศอังกฤษมักจะถูกโจมตีจากเครื่องบินทิ้งระเบิดของฝ่ายเยอรมนีอยู่บ่อยๆ ทำให้สถานีรถไฟใต้ดินหลายแห่งมักถูกใช้งานในฐานะหลุมหลบภัยจำเป็นไป
แน่นอนว่าในเวลาแบบนี้หากจะมีคนตายขึ้นมาบ้างก็คงจะไม่ใช่เรื่องที่แปลกอะไร เพราะใช่ว่าทุกคนจะสามารถมีชีวิตรอดจากการทิ้งระเบิดได้นานพอที่จะไปถึงหลุมหลบภัย แต่ในบรรดาคนที่ต้องจากโลกนี้ไปนั้น ยังมีบางกลุ่มเหมือนกันที่เกิดขึ้นจากความผิดพลาดของทางรัฐบาลเอง
เรื่องมันเกิดขึ้นในวันที่ 3 มีนาคม ค.ศ. 1943 โดยในวันนั้นมีเสียงไซเรนแจ้งเตือนการทิ้งระเบิดดังขึ้น พร้อมๆ กับเสียงของจรวดต่อต้านอากาศยานที่ยิงออกมาจากฐานทัพทหาร
สถานการณ์นี้ทำให้ผู้คนในเมืองรีบร้อนหนีไปยังสถานีรถไฟใต้ดินกันอย่างแตกตื่น ถึงอย่างนั้นคนส่วนมากก็สามารถไปถึงที่หลบภัยได้อย่างปล่อยภัยกัน ยกเว้นเหล่าผู้คนที่มุ่งหน้าไปที่สถานีรถไฟใต้ดิน “Bethnal Green”
นั่นเพราะที่สถานีแห่งนี้มีทางเข้าที่มีขนาดเล็ก ทำให้คนที่มาหลบภัยไม่สามารถเข้าไปได้ในทันทีและต้องกรูกันอยู่ที่หน้าสถานที่เพื่อรอให้คนที่มาก่อนลงบันไดให้เสร็จ
ภาพทางเข้าของสถานี Bethnal Green
ในเวลานั้นเองมีคนคนหนึ่ง (สำนักข่าวต่างประเทศบอกว่าเป็นผู้หญิง) เกิดลื่นล้มลงบนบันไดและทำให้มีคนจำนวนมากล้มไปตามๆ กันราวโดมิโน และส่งผลให้คนด้านหลังที่กำลังแตกตื่นเหยียบคนที่กำลังล้มอยู่จนทำให้หลายๆ คนต้องเสียชีวิตไป
ท้ายที่สุดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ทำให้มีผู้เสียชีวิตไปถึง 173 คน ซึ่งประกอบไปด้วยผู้หญิง 84 คน และเด็กอีก 62 คน เสียชีวิตไปในเวลาไม่ถึง 15 วินาที
แถมราวกับจะตอกย้ำความเสียใจของคนในเหตุการณ์ในวันนั้นไม่มีการทิ้งระเบิดเกิดขึ้นจริงๆ และเสียงของจรวดต่อต้านอากาศยานก็มาจากการทดสอบอาวุธของภาครัฐเท่านั้น
น่าแปลกที่เรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้นกลับไม่มีการรายงานออกมาทางสื่อเลย แถมที่เกิดเหตุเองยังมีถูกเก็บกวาดอย่างรวดเร็ว จนในเช้าวันต่อมา ที่แห่งนี้ก็กลับมาอยู่ในสภาพที่ราวกับไม่เคยมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นมาก่อนเลย
สถานี Bethnal Green ในเช้าวันต่อมา
แถมในตอนที่รัฐยอมให้สื่อลงข่าวเกี่ยวกับคนที่ตายไป พวกเขาก็ถูกบังคับให้บอกว่าผู้ตายนั้นเสียชีวิตจากเหตุการณ์ทิ้งระเบิดไม่ใช่การเหยียบกันตายอีก
จริงอยู่ว่าการกระทำของภาครัฐนั้นน่าจะเกิดขึ้นเพราะไม่อยากให้ประชาชนเสียกำลังใจจากสงครามไปมากกว่าที่ควรเป็น แต่ในขณะเดียวกันการกระทำนี้ก็มักจะถูกมองว่าเป็นการกระทำที่ไม่ให้เกียรติคนตายเป็นอย่างยิ่ง
แถมในตอนที่มีการเรียกร้องให้รัฐแก้ไขทางเข้าของทางรถไฟใต้ดิน ทางรัฐก็ทำเพียงแค่ให้สัญญากับเหล่าผู้เรียกร้อง และไม่ยอมทำอะไรกับสถานีนี้เลยอีก
นั่นทำให้กว่าที่เหล่าผู้เสียชีวิตที่บันไดแห่งนี้จะได้รับการลำลึกถึงอย่างเป็นทางการมันก็ในตอนที่มีการสร้างป้ายที่ระบุชื่อของพวกเขามาแขวนไว้เหนือบันไดในปี 2017 เท่านั้น
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.