หมาน้อยเป็นเรื้อนหนักจนขนโล้น อ้อนทุกคนที่ได้เจอ ไม่ว่าจะเป็นพี่หมาหรือมนุษย์

หมาที่เป็นโรคเรื้อนมักจะถูกคนหลีกเลี่ยง เนื่องจากพวกมันดูสกปรกและมีกลิ่นเหม็น แต่ก็อย่าลืมว่าภายใต้ผิวหนังแห้งๆ นั้นมันก็เป็นเพียงแค่หมาธรรมดาตัวหนึ่ง

พวกมันเองก็ต้องการความรักไม่ต่างจากสุนัขทั่วไป หากคุณรักษามันจนหายดี มันอาจจะเป็นหมาที่น่ารักที่สุดตัวหนึ่งเลยก็ได้

 

 

เจ้าหมาน้อย Pippa และครอบครัวของมันทั้งพ่อแม่และพี่น้อง ถูกกลุ่มช่วยเหลือสัตว์ Atlanta Humane Society เก็บมาดูแล

พวกมันทุกตัวเป็นโรคเรื้อนกันหมด แต่ตัวที่เป็นหนักที่สุดเลยก็คือเจ้า Pippa มันไม่มีขนเหลือเลย และผิวหนังหลายแห่งก็เป็นเกล็ดด้วย

 

 

ถึงอย่างนั้นมันก็เป็นหมาที่เป็นมิตรที่สุดในกลุ่ม มันไม่สนใจเลยว่าการถูกสัมผัสผิวหนังจะทำให้ตัวเองรู้สึกระคายเคืองหรือเจ็บยังไง ไม่ว่าอาสาสมัครจะเจอหน้ามันกี่ครั้งมันก็จะอ้อนให้อุ้มเสมอ

นอกจากนี้มันก็ยังชอบขดตัวอยู่ในผ้าห่มอุ่นๆ ถึงผิวของมันจะต้องสีกับผ้าห่มด้วย Amanda Harris ซึ่งเป็นคนดูแลมันคงนึกสงสัยเหมือนกัน ว่าหากมันหายเป็นโรคเรื้อนแล้วมันจะขี้อ้อนมากกว่าเดิมขนาดไหน

 

 

นอกจากจะขี้อ้อนมากแล้ว ความขี้เล่นของเจ้าหมาน้อยก็มีมากไม่แพ้กัน มันชอบเข้าไปเล่นกับพี่หมาตัวโตในบ้านอุปถัมภ์

เกมโปรดของมันคือชักเย่อ แน่นอนว่ามันสู้แรงพี่หมาตัวใหญ่ไม่ได้หรอก ทว่ามันก็ดูมีความสุขที่ได้พยายามยื้อแย่งเชือกอยู่นะ

 

 

หลังจากมาอยู่กับ Harris เจ้าหมาน้อยก็อาการดีขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ Pippa หายเป็นเรื้อนแล้ว และขนของมันเริ่มขึ้นมาบ้าง

Harris คอยอัปเดตอาการของมันผ่านอินสตาแกรมอยู่ตลอด ทำให้มันเองก็มีแฟนคลับกลุ่มเล็กๆ ที่คอยเอาใจช่วยมันเหมือนกัน

 

 

Terri Dickson ก็เป็นหนึ่งในคนที่ตามดูเรื่องของ Pippa มาโดยตลอด เธอประทับใจในความสดใสและความเปลี่ยนแปลงของมันมาก

นั่นทำให้เธอตัดสินใจติดต่อขอรับเลี้ยงมันจาก Harris นี่นับเป็นอีกจุดเริ่มต้นสำคัญในชีวิตใหม่สำหรับเจ้าหมาน้อยขี้อ้อน

 

 

Dickson รู้สึกถูกใจเจ้าหมามาตั้งแต่ยังไม่เจอหน้ากันแล้ว มีบางอย่างในตัวของมันที่ดึงดูดให้หญิงสาวอยากเลี้ยงมันมากๆ

พอเธอได้มาเจอกับมันแล้วลองอุ้มมันดู เธอก็ยิ่งรู้สึกว่ามันนี่แหละเป็นหมาที่ใช่สำหรับเธอเลย ยิ่งอุ้มยิ่งอ้อนแบบนี้ใครก็รัก

 

 

พอได้มาอยู่บ้านใหม่แล้ว Pippa ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย มันยังคงเป็นหมาที่ขี้อ้อนและซุกตัวในผ้าห่มเหมือนเดิม สิ่งที่ต่างไปก็คือมันไม่เป็นเรื้อนเหมือนตอนแรกแล้ว

Dickson ชอบใช้เวลาร่วมกับมันมากๆ การได้กอดหรืออุ้มมันทำให้ทั้งเธอและเจ้าหมาสุขใจ ตอนนี้มันเป็นสมาชิกครอบครัวตัวสำคัญที่พวกเธอขาดไม่ได้

 

 

ที่มา: the dodo


Tags:

Comments

Leave a Reply