เรื่องราวของ “โฟโต้” จากหมาจรสามขา สู่การเป็นแม่ (ไก่) เลี้ยงเดี่ยวผู้น่ารัก

เรื่องราวของเจ้าตูบ “โฟโต้” เป็นอีกหนึ่งเรื่องเล่าดีๆ ที่มีการโพสต์ผ่านกระทู้พันทิป โดยสมาชิกที่ใช้ชื่อว่า พะโล้ของพร่อง

ย้อนกลับเมื่อช่วงหน้าฝน ปี 2561 คุณอาตันกับคุณปิงปอง ได้ไปทำธุระที่ร้านถ่ายรูปใกล้บ้าน ซึ่งปกติเขามักจะไปใช้บริการร้านถ่ายรูปในเมืองเสมอ แต่ไม่รู้ว่าวันอะไรดลใจ ให้เขาไปแถวบ้านแทน

 

 

ทันทีที่ไปถึง คุณอาตันก็เจอภาพด้านล่างนี้ คือ สุนัขตัวหนึ่งนอนอยู่บนพื้น มีผงแป้งโรยรอบๆ และมีร่มกางอยู่ เพื่อกันฝนที่กำลังตกปรอยๆ ในขณะนั้น

ตอนแรกคุณอาตันคิดว่าสุนัขตัวนั้นคงขี้เซามาก เจ้าของเลยเอาร่มมากางให้ แต่เมื่อสอบถามกับช่างภาพเจ้าของร้าน ก็ได้คำตอบว่า มันเป็นหมาจรที่ถูกรถชนเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมา ชาวบ้านสงสารเลยย้ายมันมาไว้ที่นี่ 

 

 

ทางเจ้าของร้านเองอยากพาเจ้าหมาไปหาหมอ แต่ติดที่ไม่มีเงิน จึงต้องรอไปก่อน ระหว่างนั้นเขาได้เอาร่มมากางให้ และโรยแป้งไว้รอบๆ เพื่อไม่ได้มดเข้าไปกัดมันได้

หลังจากได้ยินแบบนั้น คุณอาตันจึงตัดสินใจพาเจ้าตูบผู้น่าสงสารตัวนี้ไปหมอ โดยจะเป็นผู้รับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลเองทั้งหมด ซึ่งทางเจ้าของร้านก็ช่วยออกค่าใช้จ่ายด้วยส่วนหนึ่ง

 

 

เมื่อคุณหมอตรวจเช็คร่างกายเจ้าตูบ พบว่า ขาหลังของมันหักและกระดูกเชิงกรานร้าว แต่โชคดีที่กระดูกที่หักไม่ได้ทิ่มแทงอวัยวะส่วนอื่น

หลังจากรักษาเสร็จ คุณอาตันกับคุณปิงปองก็ได้กลับไปที่ร้านถ่ายรูปอีกครั้ง เพื่อขอพาน้องหมากลับไปดูแลต่อที่บ้าน ซึ่งทางเจ้าของร้านก็ไม่ได้ติดใจอะไร

จากนั้นได้ตั้งชื่อเจ้าตูบว่า “โฟโต้” ถามสถานที่ที่ได้เจอมันครั้งแรก

 

 

คุณอาตันและคุณปิงปอง พยายามดูแลโฟโต้อย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เนื่องจากช่วงนั้นเป็นหน้าฝน บ้านสวนของพวกเขาเต็มไปด้วยโคลน ส่งผลให้แผลน้องหมาที่เกือบจะหายดีแล้วนั้น ติดเชื้อลุกลาม และเน่า

พวกเขารีบพาโฟโต้ไปให้คุณหมอช่วยดูแล แต่คุณหมอบอกว่าแผลของมันอักเสบไปมากแล้ว และไม่สามารถรักษาให้หายได้

ทางเดียวที่จะช่วยมันได้ คือ ต้องตัดขาข้างที่ติดเชื้อทิ้ง 

 

 

ตอนแรกคุณอาตันเข้าใจว่าต้องตัดเฉพาะส่วนที่เป็นแผลออก แต่คุณหมอบอกว่าหากตัดแค่นั้น ในอนาคตโฟโต้อาจเผลอใช้ขาข้างนั้นและอาจทำให้เกิดแผลได้ สุดท้ายก็ต้องมาตัดอยู่ดี ดังนั้นตัดไปทั้งขาน่าจะดีที่สุด

 

 

คำแนะนำดังกล่าวค่อนข้างโหดร้ายสำหรับคนรักสัตว์อย่างคุณอาตันและคุณปิงปอง แต่หากนั่นเป็นทางเดียวที่จะทำให้มันรอด พวกเขาต้องยอมทำตามคำแนะนำนั้น

แน่นอนว่ามันไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่ายเลย ทั้งคู่รู้สึกผิดกับโฟโต้ และเอาแต่โทษตัวเองว่าเป็นเพราะพวกเขาดูแลมันได้ไม่ดีพอ ทำให้มันต้องสูญเสียขาไป

ทั้งคู่นั่งร้องไห้ข้างโฟโต้ จนกระทั่งถึงเวลาที่คุณหมอต้องพาน้องไปผ่าตัด

 

 

การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี เพียงแค่คืนเดียว โฟโต้ก็สามารถฟื้นตัวได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นคือ ภาพของโฟโต้หลังการผ่าตัดคือ มันยิ้มแย้มแจ่มใส และไม่มีทีท่าเศร้าหมองเหมือนที่พวกเขาคิดไว้ในตอนแรก

 

 

โฟโต้สามารถกินและขับถ่ายได้ปกติ ดังนั้น หลังจากฟื้นตัวได้ในระดับหนึ่งแล้ว คุณหมอก็อนุญาตให้กลับไปดูแลมันต่อที่บ้าน

 

 

ในช่วงแรกนั้น คุณอาตันและคุณปิงปองต้องไปๆ มาๆ โรงพยาบาลสัตว์ค่อนข้างบ่อย เพราะต้องพาโฟโต้ไปเลเซอร์ให้แผลหายเร็วๆ

นั่นทำให้โฟโต้กลายเป็นขวัญใจของคุณหมอและพยาบาลทุกคนที่นั่น… จนในที่สุด แผลของน้องหมาก็หายเป็นปกติ

 

 

หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็พาโฟโต้ไปทำหมัน เพราะคุณหมอบอกว่ากระดูกเชิงกรานของโฟโต้ร้าว ถ้าท้องและเกิดลูกอาจอันตรายทั้งแม่และลูก ดังนั้น ต้องทำหมันเพื่อตัดไฟแต่ต้นลม

ในช่วงแรกๆ ชีวิตโฟโต้อาจเต็มไปด้วยมรสุมเกือบตลอดเวลา แต่หลังจากผ่านพ้นมาได้ ชีวิตของมันก็ดูสดใสมากขึ้น เรียกได้ว่าเปลี่ยนไปเป็นคนละตัวเลยหล่ะ

 

 

และนี่คือจุดเริ่มต้นเรื่องราวของพวกเขา คน หมา หมู แมว ไก่ ที่ถึงแม้จะต่างสายพันธ์แต่พวกเขาก็สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ โดยเฉพาะโฟโต้และลูกไก่ตัวน้อยที่ชื่อ ปังตอ 

 

 

ปังตอเกิดมาพร้อมพี่น้องทั้งหมด 5 ตัว ซึ่งทุกตัวได้รับความสนใจจากแม่ไก่ เว้นแต่ปังตอที่ถูกแม่ของตัวเองจิกจนเป็นแผลเต็มตัว

กระทั่งวันหนึ่ง เจ้าของเห็นปังตอนอนอยู่ใกล้ๆ โฟโต้ แรกๆ ก็นึกว่าลูกไก่คงหลบฝูง เลยพาไปคืนแม่ไก่ แต่พอเอาไปคืนสักพักแม่มันดันจิกซะงั้น ปังตอเลยโซซัดโซเซมาหาโฟโต้อีกครั้ง

 

 

จากเหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้เจ้าของตัดสินใจพาลูกเจี๊ยบตัวน้อยมาอยู่กับพี่หมา แทนที่จะอยู่กับแม่แท้ๆ ของตัวเอง ทางโฟโต้เองก็ยินดีรับปังตอมาอยู่ด้วย

ตอนนั้นปังตอค่อนข้างมีแผลอยู่เยอะ ทั้งบนปีกและขาข้างหนึ่ง ท่าเดินของมันจึงค่อนข้างไม่ปกติเท่าไหร่…ช่วงกลางวัน หลังโฟโต้วิ่งเล่นจนเหนื่อย แล้วมานอนพักหน้าห้องน้ำ ปังตอก็จะรีบเข้ามาซุกตัวพี่หมาทันที

 

 

ที่น่าแปลกใจอย่างหนึ่งคือ เวลาไก่ตัวอื่นเข้ามาใกล้ โฟโต้จะรีบพุ่งออกไปไล่พวกมันทันที แต่กับปังตอ มันกลับยอมให้ซุกรักแร้ แถมยังแบ่งข้าวให้มันกินอีกด้วย

 

 

ช่วงกลางวัน เจ้าของจะปล่อยให้ลูกไก่ตัวน้อยอยู่กับโฟโต้ ส่วนกลางคืนนั้นต้องเอามันไปเลี้ยงไว้ในกล่อง แยกจากแม่มัน เพื่อไม่ให้มันโดนแม่จิกอีก

 

 

ทุกวันนี้ โฟโต้กลายเป็นแม่ของปังตออย่างธรรมชาติ อาจเป็นเพราะมันเองก็เคยใช้ชีวิตลำพังมาก่อน เคยถูกทำร้ายมาก่อน มันจึงเข้าใจปังตอมากกว่าใคร

 

 

ตั้งแต่เป็นแม่ อิสระของโฟโต้ก็น้อยลง เพราะถ้าออกไปวิ่งเล่น ก็กลัวว่าแม่ไก่จะเข้ามาทำร้ายปังตอ มันเลยต้องยอมอดเล่นสนุก เพื่อปกป้องลูกน้อย

 

 

ทั้งหมดนี้ ต้องขอบคุณความรักและการเอาใจใส่ของคุณอาตันและคุณปิงปองที่มอบให้โฟโต้ เจ้าตูบไม่ใช่แค่มีชีวิตใหม่ แต่มันยังรู้จักส่งต่อความรักให้คนที่ต้องการด้วย

 

ติดตามเรื่องราวของโฟโต้ และเพื่อนๆ ตัวอื่นได้ที่เพจ พะโล้ของพร่องงงงง

 

 

ที่มา พะโล้ของพร่องงงงง