ลองนึกภาพดูว่าถ้าคุณต้องออกจากบ้าน จากเพื่อน พี่น้อง ครอบครัว ทิ้งทุกอย่างที่คุณเคยทำเป็นประจำ และไปอยู่ในสภาพแวดล้อมใหม่ที่เต็มไปด้วยคนแปลกหน้า ไหนจะกลิ่นและเสียงที่ไม่คุ้นเคยอีก… คุณจะรู้สึกยังไง?
แค่จินตนาการก็รู้ศึกเศร้าแล้ว แต่รู้มั้ยว่านั่นเป็นสิ่งที่สุนัขหลายตัวต้องเผชิญในชีวิตจริงเมื่อมาถึงศูนย์พักพิง
พวกมันต้องอยู่กับความรู้สึกสับสนและเครียดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้…
ด้วยเหตุนี้ คนที่เข้าไปเป็นอาสาสมัครในศูนย์พักพิงจึงพยายามอย่างดีที่สุดในการให้อาหาร ทำความสะอาด และให้ความรักสุนัขเหล่านี้ โดยหวังว่าจะช่วยลดความเครียดหรือความกังวลให้พวกมันได้
แม้ทุกอย่างอยู่ภายใต้เวลา งบประมาณ และทรัพยากรที่จำกัด แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังพยายามทำทุกวิถีในการหาบ้านให้สุนัขแต่ละตัว และหนึ่งในวิธีเหล่านั้นคือ การถ่ายรูปพวกมันแล้วโพสต์ในสื่อโซเชียล
แต่ถ้าถ่ายรูปธรรมดา คนก็อาจจะสนใจน้อย เพราะฉะนั้นต้องทำให้คนสนใจมันมากที่สุดแล้ว!!
Josie Baughan เป็นช่างภาพที่อาสามาถ่ายรูปให้สุนัขในศูนย์พักพิง ภายใต้โครงการ Animals In Need โดยการพาสุนัขในศูนย์ออกมาข้างนอก เพื่อถ่ายรูปในสถานที่ที่ไม่ใช่กรง
แต่ภารกิจนี้ไม่ง่ายเลย เพราะสุนัขหลายตัวออกจากกรงพร้อมความกังวล กลัว และระแวงกับทุกอย่างรอบตัว บางตัวแค่เดินบนถนนคอนกรีตก็ทำให้มันรู้สึกสะเทือนใจแล้ว
ดังนั้น ระหว่างการถ่ายรูป จึงต้องมีอาสาสมัครคอยปลอบพวกมันอยู่เสมอ
อย่างไรก็ตาม Baughan ต้องการให้สุนัขทุกตัวดูผ่อนคลายที่สุดเมื่อมาอยู่หน้ากล้องของเขา ไม่ใช่แค่เพียงให้ได้ภาพที่สวยที่สุด แต่เพื่อให้ผู้คนเห็นว่าพวกมันเป็นอย่าง??เมื่อได้ออกมาข้างนอก
Baughan บอกว่า “ผมต้องการทำให้ผู้คนเห็นว่าสุนัขพวกนี้น่าทึ่งเพียงใด เมื่อพวกมันได้รับโอกาสในการออกมาเดินเล่นและใช้ชีวิตธรรมดาเหมือนสุนัขทั่วไป แม้ความเป็นจริงแล้ว จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ สำหรับพวกมันก็ตาม”
เพื่อให้การทำงานเป็นอย่างที่คาดหวังเอาไว้ ช่างภาพต้องใช้เวลาในการทำความรู้จักสุนัขแต่ละตัว พร้อมทั้งถือขนมในมือตลอดเวลา เพื่อหลอกล่อให้พวกมันหันมามองที่กล้องของเขา
แต่เมื่อสุนัขตัวหนึ่งตัวใดเริ่มแสดงอาการกังวลหรือเครียด พวกเขาก็จะให้พวกมันพักจนกว่าจะรู้สึกผ่อนคลาย และพร้อมที่จะถ่ายรูปต่อได้
ภาพถ่ายของ Baughan แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างเล็กน้อย ระหว่างช่วงเวลาที่สุนัขอยู่ในคอก กับช่วงเวลาที่พวกมันได้ออกมาข้างนอก
บางตัวแสดงออกทางสีหน้าชัดเจนว่าพวกมันตื่นเต้นและดีใจแค่ไหน แล้วลองคิดดูว่าหากพวกมันได้รับโอกาสออกมาข้างนอกอย่างถาวร พวกมันจะมีความสุขมากแค่ไหน
เช่นเดียวกัน หากพวกมันต้องอยู่แต่ในศูนย์พักพิงวันแล้ววันเล่า พวกมันจะรู้สึกแย่แค่ไหน…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ที่มา boredpanda
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.