รวมมุก “ชีวิตของคนบ้านนอกมันก็ประมาณนี้แหละ” ใครอยู่ชนบทเหมือนกันคงนึกภาพออก

สำหรับคนที่อยู่ในเมืองเล็กๆ ที่มีจำนวนครัวเรือนไม่เยอะอาจจะพอนึกว่าออกว่า การที่พ่อ-แม่ หรือเรา รู้จักคนตั้งแต่หน้าหมู่บ้านยันท้ายหมู่บ้านเป็นอย่างไร บางทีก็เป็นเครือญาติกันซะซอยนึงแล้ว

แล้วชีวิตในหมู่บ้านเล็กๆ มันไม่ค่อยมีอะไรให้ทำหรอก แถมเวลาไปทำอะไรมาคนทั้งหมู่บ้านก็จะรู้วีรกรรมเราในเวลาไม่ถึงวันด้วย

 

เรื่องธรรมดาๆ ของคนอื่น เมื่อเกิดขึ้นในหมู่บ้านเล็กๆ ก็จะกลายเป็นข่าวสั้นทันเหตุการณ์

“วันพฤหัสบดี บ่ายสามโมงยี่สิบนาที มีคนต้องการความช่วยเหลือในการเปิดฝาขวดโหล เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าช่วยเหลือได้สำเร็จ”

 

ไม่ว่าจะเรียนมัธยม มหาลัย หรือทำงาน คุณก็ยังคงจำเพื่อนสมัยอนุบาลได้ทุกคน

 

ช่วงเวลาน่าอึดอัดนี้…เมื่อคุณกำลังจะไปโรงเรียนสายเพราะมีวัวมายืนขวางทาง

 

สีหน้าของฉันตอนเจอครูมาซื้อของในร้านเดียวกัน

 

ถ้าไม่อยากให้คนทั้งหมู่บ้านรู้ว่าไปทำอะไรมา ก็อย่าทำมันซะตั้งแต่แรก

 

ไอ้กฎที่ว่า “อย่าเดทกับแฟนเก่าเพื่อน” มันใช้ไม่ได้ในหมู่บ้านเล็กๆ หรอก

 

A: สาวคนนั้นสวยว่ะ

B: นั่นมันญาติฉันเว้ย

A: จริงดิ?

B: ใช่ พวกเราก็เป็นญาติกันหมดแหละ

 

ไปร้านชำเจอคนรู้จัก ไปกินข้าวก็เจอคนรู้จัก ไปเดินเล่นในป่าโดยไม่บอกใคร ก็ยังเจอคนรู้อีกนั่นแหละ

 

 

คุณตำรวจก็จะว่างๆ หน่อย

“เจ็ดโมงเช้า วันพุธมีผู้หญิงแจ้งว่าเจอลูกแมวบาดเจ็บ ไปตรวจสอบแล้วไม่เจอแมว เจอแต่กระต่ายวิ่งหนีไป”

 

“ฉันอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ

ใครไม่รู้โทรมาฟ้องแม่ฉันว่าเห็นฉันซื้อเหล้าในร้านชำ เอิ่ม…ฉันอายุ 41 ปีแล้วนะ”

https://twitter.com/redheadedhuzzy/status/1109297531949768704

 

คุณสามารถรู้ได้ทันทีว่าใครขับรถผ่านหน้าบ้าน เพราะจำเสียงเครื่องยนต์ได้

 

สิ่งที่คนในหมู่บ้านเล็กๆ ทำ:

ขับรถเล่น ไปกินข้าวที่ร้านอาหารที่มีแค่ 2 ร้าน แล้วก็ขับรถเล่น ไปหมู่บ้านข้างๆ ที่ใหญ่กว่าหมู่บ้านเรานิดหน่อย จากนั้นก็ก่อกองไฟ แล้วก็โทรหาเพื่อนๆ ชวนกันไปขับรถเล่นอีกรอบ

 

เวลามีคนถามว่า “นายมาจากไหน?”

แล้วคุณต้องอธิบายแบบคร่าวๆ ด้วยการพูดชื่อเมืองที่อีกฝ่ายน่าจะเคยได้ยินมาก่อน แม้มันจะอยู่ห่างออกไปจากหมู่บ้านคุณ 4 ชั่วโมงก็ตาม

เวลามีคนถามทาง:

“เลี้ยวขวาตรงต้นไม้ใหญ่ๆ แล้วก็เลี้ยวซ้ายตรงโรงนาที่เราเคยไปปาร์ตี้กันไง”

 

 

ที่มา BoredPanda


Tags:

Comments

Leave a Reply