นี่คือคุณเอกลักษณ์ จันทร์เพ็ญ และคุณพิพัฒน์ ทองขาม ทั้งสองคนก็เป็นพนักงานเงินเดือนทั่วไปนี่แหละครับ ทำหน้าที่บริการลูกค้าของสายการบินนกแอร์ ในสนามบินดอนเมือง
เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 2019 ที่ผ่านมา เหมือนวันทำงานธรรมดาทั่วไป แต่กลับมีเรื่องราวพิเศษเกิดขึ้น…
นี่คือคุณป้าปริศนา ซึ่งมาสนามบินดอนเมืองตั้งแต่เวลาประมาณเที่ยงตรง และอยู่ในสนามบินไม่ไปไหน
คุณเอกลักษณ์ ซึ่งเข้าทำงานในวันนั้นพอดี สังเกตเห็นคุณป้าตั้งแต่เวลา 17.00 แต่ก็คิดว่าอาจจะมาขึ้นเครื่องไปไหนสักที่ หรือมารอรับญาติที่กำลังบินมาจากที่อื่น
เขาเลยไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ และทำหน้าที่ของตนเองต่อไป
จนกระทั่ง ช่วงเวลาประมาณตี 3 เขากลับต้องแปลกใจเมื่อพบว่าคุณป้าคนดังกล่าวยังไม่ไปไหน แถมยังมาต่อแถวเช็คอินสำหรับเที่ยวบินที่จะไปเกาหลีใต้
เขาเห็นว่ามันเริ่มดูไม่ปกติ แม้ตอนนั้นตนเองจะมีหน้าที่ดูแลส่วนของแถวเช็คอิน ที่จะไปประเทศจีนอยู่ก็ตาม แต่เนื่องด้วยหัวใจแห่งการบริการ เขาจึงเข้าไปสอบถาม
คุณป้าปริศนา บอกตอนแรกว่า เดินทางมากับญาติเป็นแม่ชี เดี๋ยวญาติจะมา แล้วตอนนี้เธอไม่มีเงินด้วย
เขาเห็นว่าเธอหิว เลยพาไปที่นั่งพักของผู้โดยสาร ก่อนจะหาอะไรให้กิน แล้วทำงานของเขาต่อไป
แต่จนกระทั่งเขาออกงานตอนประมาณตี 3 ครึ่ง เขาก็เห็นคุณป้ายังนั่งอยู่ตรงนั้น เลยเข้าไปสอบถามอีกรอบ ปรากฏว่ารอบนี้คุณป้าพูดจาวกไปวนมา เขาจึงพาไปที่ สน.ย่อย สนามบินดอนเมือง
จากการสอบสวนเบื้องต้น จึงได้รู้ความจริงว่าคุณป้าเป็นคนพลัดหลง และพูดจาไม่รู้เรื่อง ตำรวจจึงขอให้เขาช่วยพาส่งไปบ้านพักคนไร้ที่พึ่ง
ขณะที่คุณเอกลักษณ์ และคุณพิพัฒน์ คาดว่าเธออาจจะหลงมาจากบ้านสักที่หนึ่ง ก็เลยพยายามติดต่อไปขอความช่วยเหลือตามที่ต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็น JS100 ข้อมูลคนหาย รวมถึงโรงพยาบาลด้านจิตเวช ด้วยความหวังว่าจะมีเบาะแสนำไปสู่ข้อมูลบ้านของคุณป้าปริศนา
จนกระทั่ง.. ตอนที่ต่อสายไปยังโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา พบว่ามีข้อมูลของคนไข้ที่ชื่อว่า “ปริศนา เกิดบารมี” ตรงกับชื่อของคุณป้าเป๊ะๆ
พวกเขาเล่ารายละเอียดให้ฟัง พร้อมกับประสานงานกับทางโรงพยาบาลผ่านการทำงาน จนในที่สุด ก็ได้ข้อมูลของน้องสาวคุณป้า แล้วพาไปส่งที่บ้านซอยสุขสวัสดิ์ 8
“ผมมาถึงบ้านถึงทราบว่าคุณปริศนาฯ หายออกจากบ้านมาตั้งแต่เมื่อวานนี้ตอนตี 5 นั่งแท็กซี่ออกไป
ไม่รู้ไปยังไงมายังไงถึงไปที่ท่าอากาศยานดอนเมืองได้
ครอบครัวคนหายไม่ได้แจ้งความ คุณแม่คุณปริศนาฯ ร้องไห้ขอบคุณตอนที่พาลูกสาวมาส่ง
และบอกว่าขอบคุณที่ไม่นำลูกสาวแกไปทิ้ง ตอนนี้คงสบายใจแล้วที่ลูกสาวกลับมา”
นี่คือคำพูดปิดท้ายของคุณเอกลักษณ์ ซึ่งพาคุณป้าส่งถึงบ้านได้ในที่สุด
เขาแสดงให้เห็นถึงสิ่งที่มากกว่า “หน้าที่” แม้มันจะไม่ใช่งานประจำของเขา ไม่ได้เงินเดือนเพิ่มเติม แต่สิ่งนี้คือการแสดงถึง “มนุษยธรรม” ที่คนในสังคมพึงจะมีให้แก่กัน
ซึ่งเป็นการกระทำที่น่ายกย่องมากเหลือเกิน…
เรียบเรียง #ประธานเหมียว
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.