ในเรื่องของมนุษย์ชอบแฉและเผือกเรื่องราวของชาวบ้านโดยที่ไม่ตรวจกันให้ดีๆ ก่อน ปล่อยให้อารมณ์ความหงุดหงิดเข้าครอบงำ จนไม่สนว่าอะไรเป็นอะไรอย่างเช่นกรณีที่มีบุคคลปริศนาได้ทิ้งโน๊ตอารมณ์ฉุนเฉียวเกี่ยวกับการจอดรถของพ่อหนุ่มทหารผ่านศึกรายนี้
ใจความภายในโน๊ตก็จะประมาณว่า ‘เฮ้ยพวก เลิกจอดรถในที่จอดรถของคนพิการซะ เพราะสภาพของเอ็งดูไม่เหมือนคนพิการเลยซักนิด ตอนนี้ตูได้ถ่ายรูปทะเบียนรถของเอ็งแล้วก็ส่งให้เจ้าหน้าที่ตำรวจเรียบร้อย เลิกทำตัวเป็นไอ้งั่งซักที’
อ้าวววว!! เจอข้อความมาแบบนี้ เป็นใครก็หงุดหงิดตามซิ แต่พ่อหนุ่มทหารผ่านศึกรายนี้กลับใช้วิธีตอบโต้ที่นุ่มนวล ใช้ภาษาตอบกลับแบบสุภาพและนอบน้อมที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ความหมายภายในนั้นตอกหน้าเจ้าของโน๊ตที่เขียนมาด่าได้อย่างลึกซึ้ง
ใจความจากย่อหน้าแรก
‘ถึงเจ้าของโน๊ตผู้เกรี้ยวกราด อย่างแรกเลยก็คือ ในรัฐเท็กซัสเนี่ย ถ้ายานพาหนะคันไหนมีป้ายทะเบียนของทหารผ่านศึกที่พิการ ตามกฏหมายแล้วก็ไม่จำเป็นที่จะแสดงต้องสัญลักษณ์คนพิการแสดงเพิ่มเติม เว้นเสียแต่ว่าไปจอดในที่ของรัฐบาลกลาง อันนี้ไม่ได้ ถ้าหากว่าสงสัยก็สละเวลาซัก 30 วินาที ควักคอมพิวเตอร์ขนาดเล็ก (น่าจะหมายถึงสมาร์ทโฟน) ออกมาจากกระเป๋า แล้วก็ค้นหาข้อมูลที่ถูกต้องก่อน เพราะถ้าหาข้อมูลก่อนคุณก็คงไม่จำเป็นที่จะต้องมาทิ้งข้อความรุนแรงนี้ให้ผมหรอก’
หน้าตาของป้ายทะเบียนที่ว่าจะประมาณนี้
‘จากที่คุณถ่ายภาพทะเบียนรถผมไปคุณก็น่าจะเห็นข้อความที่เขียนเอาไว้ว่า ทหารผ่านศึกผู้พิการของกองทัพสหรัฐฯ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก คุณอาจจะถูกอารมณ์เพียงชั่ววูบครอบงำทำให้รู้สึกว่าเป็นพวก ‘ยอดมนุษย์พิทักษ์ความยุติธรรม’ ที่คิดว่าตัวเองถูกต้องไปซะหมด’
ใจความย่อหน้าที่สอง
‘อย่างที่สองนะ ถึงแม้ผมจะดูไม่เหมือนผู้พิการในสายตาของคุณ แต่ผมสามารถรับรองได้เลยว่าความเจ็บปวดในช่วงล่าง ที่เป็นผลกระทบจากการปฏิบัติหน้าที่นั้น มันมีมากกว่าความเจ็บปวดที่คุณเคยสัมผัสมาตลอดทั้งชีวิตอย่างแน่นอน หรืออาจจะไม่ก็ได้ เพราะผมไม่รู้ว่ากำลังพูดกับใคร และผมยังไม่รู้เลยว่าคุณเป็นใคร?’
‘ยังไงซะ ผมก็อยากจะรู้ซะเหลือเกินว่า ผู้พิการในความคิดของคุณน่ะ “เป็นแบบไหน” ไอ้ตูตหมึก’
ใจความย่อหน้าที่สาม
‘อย่างสุดท้าย คุณจะสังเกตได้ว่ามีโน๊ตที่คุณทิ้งไว้ให้ผมเป็นแบบฉบับถ่ายเอกสารแนบท้ายมาด้วย ผมได้เก็บฉบับดั้งเดิมเอาไว้ ผมคิดว่าจะเก็บมันเอาไปใส่กรอบทองสวยๆ จะได้เอาไว้เตือนตัวเองทุกวันเวลาที่หันมาเจอว่าจะไม่ยอมเปลี่ยนตัวเองมาเป็นบุคคลประเภทนี้เด็ดขาด’
‘ด้วยความเคารพ จากบุคคลที่ดูไม่เหมือนผู้พิการ’
อันสุดท้ายเหมียวเติมเองแหละ แหม่!! เรื่องแบบนี้รู้ว่าจะเคยเกิดขึ้นในสังคมไทยด้วยเหมือนกันนะเนี่ย กรณีของมนุษย์กล้อง มนุษย์แฉ และมนุษย์เผือก ที่มักจะมโนเรื่องราวไปก่อน ถ่ายรูปเก็บหลักฐานและโพสต์ประจานลงโซเชียลอะไรประมาณนี้
เหมียวเองก็อยากจะบอกว่า ก่อนที่เราจะโพสต์หรือกล่าวหาอะไรใครก็ควรจะตรวจสอบให้ดีก่อน หากข้อมูลผิดพลาดไป ทำให้คนเข้าใจผิด เมื่อมันย้อนกลับมาหาตัวเราเอง จากฮีโร่จะกลายเป็นเจ้างั่งได้ทันที
ที่มา : thechive
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.