รู้จักกับ “52Hz” วาฬที่โดดเดี่ยวที่สุดในโลก เพราะเสียงของมันไม่เคยส่งไปถึงเพื่อนๆ เลย…

และนี่คือเรื่องราวของวาฬที่โดดเดี่ยวที่สุดในโลก ไม่ใช่ว่ามันถูกจับมาเลี้ยงอยู่ในสวนสัตว์ หรืออควาเรียมอย่างโดดเดี่ยวนะ แต่มันอยู่ตัวคนเดียวท่ามกลางท้องทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาล โดยไม่มีเพื่อนร่วมฝูง หรือคู่รักเลยแม้แต่ตัวเดียว…

 

ในปี 1989 ทีมนักวิทยาศาสตร์ของ สถาบันสมุทรศาสตร์วูดสโฮล (Woods Hole Oceanographic Institution หรือ WHOI) ได้ทำการค้นพบคลื่นเสียงแปลกประหลาด ที่มีความถี่สูงถึง 52 hz หลังจากนั้นมันก็หายไป

ด้วยความสงสัยว่ามันคือเสียงของอะไรกันแน่ พวกเขาก็เลยเฝ้าติดตามหามันต่อไป จนได้ตรวจจับได้อีกครั้งเมื่อปี 1990 และ 1991

 

พอมาถึงในปี 1992 หลังจากสงครามเย็นจบลง เรือดำน้ำของสหรัฐก็ได้ตรวจพบคลื่นเสียงนี้เช่นเดียวกัน และที่มาของเสียงนี้ปรากฎว่าเป็นเสียงของวาฬบาลีนชนิดหนึ่ง (วาฬที่มีลักษณะฟันแบบกรอง) ทีมนักวิทยาศาสตร์จาก WHOI และหน่วยเรือดำน้ำของสหรัฐฯ ก็ได้ร่วมมือกันศึกษาเกี่ยวกับเจ้าวาฬตัวนี้

 

จากการติดตามศึกษามาก็พบว่าเจ้าวาฬตัวนี้ไม่มีแม้แต่เพื่อนร่วมฝูง ไม่มีคู่รัก มันไม่มีใครเลย ใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ นั่นเป็นเพราะว่า วาฬทั้งหลายน้นจะใช้การสื่อสารกันผ่านทางคลื่นเสียง และระดับคลื่นเสียงที่วาฬบาลีนปกติธรรมดานั้นใช้สื่อสารกันจะมีความถี่อยู่ที่ประมาณ 12-25hz

และด้วยความถี่เสียงของเจ้าวาฬตัวนี้ที่มีความสูงถึง 52hz ซึ่งมันอยู่ในระดับที่วาฬตัวอื่นๆ ไม่สามารถรับรู้ได้ จึงทำให้มันไม่สามารถติดต่อสื่อสารกับวาฬตัวอื่นได้เลย หรือก็คือไม่มีวาฬตัวไหนรับรู้ได้ถึงการมีอยู่ของมัน

 

นักวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่สามารถสรุปได้ว่ามันคือวาฬชนิดไหนกันแน่ แต่เป็นได้ว่าอาจจะเป็นการผสมข้ามสายพันธุ์ระหว่าง วาฬสีน้ำเงินและวาฬฟิน จนทำให้มันกลายมาเป็นพันธุ์ผสมที่มีลักษณะไม่เหมือนกับใคร

 

ถึงจะดูเหมือนว่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้าสำหรับเจ้าวาฬตัวนี้ แต่มันก็สามารถมีชีวิตรอดมากว่า 20 ปี ด้วยตัวมันเพียงลำพัง นั่นก็เป็นข้อพิสูจน์ว่า ‘ความเหงาไม่เคยฆ่าใคร’  ขนาดวาฬยังอยู่ได้ นับประสาอะไรกับคนล่ะเนอะ ^^

 

พูดถึงเรื่องวาฬ นึกถึงบทความที่เหมียวขาสั้น ได้เคยทำเอาไว้…  เรื่องของ Christopher Swann ช่างภาพสัญชาติอังกฤษผู้คลั่งไคล้วาฬ ใช้เวลากว่า 25 ปี เพื่อบันทึกภาพความสวยงามของวาฬและโลมา ลองชมเพิ่มกันได้ครับ

 

ชายคนนี้มีความคลั่งไคล้วาฬ และใช้เวลาเฝ้าสังเกตการณ์พวกมันมาเกือบทั้งชีวิต #เหมียวขาสั้นเชื่อว่าเค้าเป็นคนหนึ่งที่เรียกได้ว่าเข้าใจวาฬมากที่สุด ดังนั้น เค้าก็คงจะรู้ดีที่สุดว่าจะต้องถ่ายพวกมันออกมายังไงถึงจะได้ภาพถ่ายที่เพอร์เฟค

 

สิ่งที่เขามาตลอดทุกๆ วันเป็นระยะเวลา 25 ปี คือการเฝ้าสังเกตปลาวาฬ

 

“ผมรักความงดงามและความสมบูรณ์แบบของทะเล โดยเฉพาะสัตว์จำพวกวาฬ”

 

“ไม่มีอะไรจะสมบูรณ์ไปกว่าสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลอีกแล้ว โดยเฉพาะวาฬและโลมาเป็นพิเศษเลยล่ะ”

 

“การได้เห็นสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาที่แฝงไปด้วยความอ่อนโยนแหวกว่ายอยู่ตรงหน้า มันเป็นภาพที่สวยงามเกินจะบรรยาย…”

 

Christopher อยู่กับการล่องเรือมาตั้งแต่เขาอายุ 17 ปี (เป็นเวลา 40 ปีแล้ว)

 

เขาเคยทำธุรกิจนำเที่ยวชมวาฬ ทำให้เขามีโอกาสได้ไปสัมผัสวาฬอย่างใกล้ชิดมาแล้วทุกมุมโลก

 

ในระหว่างนั้นก็ทำให้เขาได้ศึกษาวาฬอย่างใกล้ชิด สายพันธุ์ และพฤติกรรมของพวกมัน และเขาก็รู้ว่ามุมที่ดีที่สุดในการถ่ายรูปพวกมันคือมุมใด

 

แต่เขาตัดสินใจที่จะอำลาอาชีพนี้ เพื่อที่ต้องการอุทิศชีวิตของเขาให้กับการถ่ายภาพวาฬอันสุดแสนมหัศจรรย์ของเขา

 

สิ่งที่เขาทำมาตลอด คือการพาคนอื่นไปอยู่ในมุมที่ดีที่สุดเพื่อถ่ายภาพอันสมบูรณ์แบบของวาฬ ซึ่งในขณะนั้นเขาก็ได้แค่เพียงดูคนอื่นถ่ายภาพพวกมัน

 

ณ วันนี้ เขาจึงกลายเป็นช่างภาพอย่างเต็มตัว และพยายามที่จะถ่ายภาพวาฬสวยๆ ต่อไปอีก…

 

ที่มา: Boredpanda, the chronicle, wikipedia