Mahabir Pun ผู้เดินเท้าข้ามภูเขาทุกเดือนนาน 6 ปี เพื่อสร้างอินเตอร์เน็ตให้คนในหมู่บ้าน

ในขณะที่เราได้ใช้อินเตอร์เน็ต ไวไฟ 3G 4G กันอย่างสะดวกสบาย แต่ในโลกนี้ยังมีอีกหลายพื้นที่ที่มีความจำเป็นในการใช้อินเตอร์เน็ต แต่กลับเข้าถึงได้ยาก และต้องฝ่าฟันด้วยความลำบากเพื่อให้ได้มันมา

เหมือนกับชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า Mahabir Pun จากหมู่บ้าน Nangi ภูมิภาค Annapurna ประเทศเนปาล ที่มีความใฝ่อยากสร้างอินเตอร์เน็ตไร้สายให้กับหมู่บ้าน เขาจึงต้องเดินทางไปยัง Pokhara (ที่มีสัญญาณอินเตอร์เน็ต) ทุกๆ เดือน

ความยากลำบากอยู่ตรงที่ในการเดินทางแต่ละครั้งนั้น จะใช้เวลา 2 วันเป็นอย่างต่ำ โดยไม่มีถนนหนทางและรถยนต์อันแสนสะดวกสบาย เขาต้องใช้วิธีเดินเท้าไปเท่านั้น

 

1

 

จุดประสงค์ในการเดินทางนี้ เพื่อไปเช็คอีเมลล์ที่เขาได้ส่งให้กับสำนักข่าว BBC เพื่อขอให้ช่วยหาคนที่พอจะช่วยเหลือในการบันดาลอินเตอร์เน็ตไร้สายนี้ และเขาก็ทำแบบนี้มา 6 ปีแล้ว

ในที่สุด ปี 2001 ทางสำนักข่าวก็ได้โพสต์เรื่องราวของหมู่บ้านนี้ในเว็บไซต์ ทำให้มีผู้คนมากมายส่งอีเมลล์มาหา Mahabir Pun เพื่อช่วยเหลือเขา และมีสองคนที่อยากจะเข้ามาช่วยเหลือในพื้นที่ก็คือ Johann จากเบลเยี่ยม กับ Johnny จากฟินแลนด์

 

2

.

7

 

แต่ก็ติดปัญหาเรื่องเสาอากาศอีก มันไม่สามารถหาซื้อได้ตามท้องตลาด แต่โชคดีที่พวกเค้าไปเจอกับจานดาวเทียมทีวีขนาดใหญ่อันหนึ่ง พวกเค้าจึงใช้มันแทนเสาอากาศซะเลย ซึ่งไม่น่าเชื่อว่ามันก็ใช้ได้เหมือนกันนะ

พวกเขาลองผิดลองถูกอยู่หลายต่อหลายครั้ง หันจานดาวเทียมเปลี่ยนทิศทางไปเรื่อยๆ เพื่อให้สามารถรับสัญญาณอินเตอร์เน็ตได้ และแล้วพวกเขาก็หามันเจอ!!

เมื่อได้สัญญาณอินเตอร์แล้ว นอกจากจะใช้ตอบอีเมลล์แล้ว ยังช่วยทำให้คนในหมู่บ้านได้พัฒนาสินค้าและผลิตภัณฑ์ให้มีคุณภาพขึ้น นอกจากนี้ยังทำให้คลินิกของหมู่บ้านได้ติดต่อกับโรงพยาบาลใหญ่ๆ อีกด้วย

 

8

.

9

.

10

.

11

.

12

.

13

 

พวกเขาได้สร้างโรงเรียนใน Nangi ที่มีนักเรียน 350 คน และให้เด็กๆ ได้มีโอกาสพัฒนาศักยภาพในการใช้สื่อออนไลน์ด้วย

14

.

15

 

สำหรับปัญหาตอนนี้ของเนปาลคือ เยาวชนส่วนใหญ่มีฐานะยากจนและรายได้ไม่เพียงพอ จึงทำให้หลายๆ คนไปทำงานต่างประเทศ

ดังนั้นความใฝ่ฝันอีกอย่างของ Mahabir Pun คือการสร้างวิทยาลัยและพัฒนาให้เป็นมหาวิทยาลัยต่อไป เพื่อช่วยเหลือเยาวชนที่มีฐานะยากจนให้มีโอกาสได้เรียนในระดับที่สูงขึ้น

แค่นี้ยังไม่พอ เขาและเพื่อนๆ ก็ยังอยากทำรถรางสำหรับขึ้นไปเล่นหิมะที่ Manang เพราะเค้าคิดว่ายังมีอีกหลายคนที่ยังไม่เคยเห็นหรือได้สัมผัสกับหิมะนั่นเอง

 

16

.

17

.

18

.

19

.

20

 

และนี่คือสารคดีเรื่องราวของชายนี่น่ายกย่อง…

 

นับถือในความไฟท์ของลุงแกจริงๆ นี่ซินะ ที่เรียกว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่นั่น ปรบมือค่าาาา

emo (136)

ที่มา boredpanda

Comments

Leave a Reply