จากนักโทษสู่ช่างภาพ ได้รับแรงบันดาลใจถ่ายภาพในช่วงติดคุก นำมาซึ่งผลงานเมื่อได้รับอิสรภาพ!!

รอบๆ ตัวเราเต็มไปด้วยช่างภาพมากมาย และแต่ละคนนั้นก็มีแนวการถ่ายภาพที่แตกต่างกันออกไป แล้วแต่ว่าใครจะชอบแบบไหน หรือได้รับแรงบันดาลใจมาจากอะไรบ้าง

เหมือนกับ Donato Di Camillo วัย 47 ปีจากนิวยอร์ก ที่ได้เริ่มถ่ายรูปอย่างจริงจังในปี 2014 ถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ โดยได้เดินไปรอบเมืองที่เขาคุ้นเคยพร้อมกับกล้องถ่ายรูปประจำตัว ถ่ายรูปผู้คนที่เขาพบเจอรวมทั้งคนที่เดินผ่านเขาด้วย จนกลายเป็นงานอดิเรกของเขาไปเลย

Di Camillo เริ่มสนใจการถ่ายภาพเมื่อ 8 ปีที่แล้ว ในระหว่างที่ถูกจับเข้าคุกด้วยความผิดทางอาญา ซึ่งตอนที่นั่งอยู่ในห้องขัง เขาก็ซึมซับการถ่ายภาพจากนิตยสาร National Geographic, Time และ Smithsonian จนเกิดเป็นแรงบันดาลใจในการถ่ายภาพโลกภายนอกของเขามากขึ้น

Di Camilo บอกว่า นิตยสารเหล่านี้ ทำให้เขาได้เรียนรู้โลกภายนอก “ผมได้อ่านเกี่ยวกับพฤติกรรมของมนุษย์ และเรื่องเกี่ยวกับจิตวิทยา ผมจึงตระหนักได้ว่า ความรู้ที่ผมได้มานั้น มาจากตามท้องถนนโดยไม่รู้ตัวเลย”

และความรู้ทั้งหมดนี้ ทำให้เขาได้เรียนรู้ความหลากหลายและบุคลิกภาพของผู้คนรอบๆ บนท้องถนนได้เป็นอย่างดี และกลายมาเป็นแรงบันดาลใจในการถ่ายรูปของเขาในเวลาต่อมา

Di Camillo มีประวัติเกี่ยวกับการขโมย ซึ่งถูกจับครั้งแรกตอนอายุ 12 ปี ต่อมา ตามการรายงานข่าวของ American Photo Mag บอกว่า เขาถูกส่งตัวไปยังเรือนจำในปี 2006 เนื่องจากมีความเกี่ยวข้องกับการก่ออาชญากรรม โดยเป็นสมาชิกคนหนึ่งของกลุ่มอาชญากรรม Colombo

เขาถูกตัดสินจำคุก 36 เดือนและส่งตัวไปยังเรือนจำในเมือง Petersburg รัฐ Viginia และได้รับการปล่อยตัวในปี 2011 แต่ยังต้องมีการควบคุมความประพฤติอีกเป็นเวลา 3 ปี ถูกกักบริเวณไว้ให้อยู่เฉพาะบริเวณบ้าน

และในช่วงเวลานี้เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับกลไกที่อยู่เบื้องหลังภาพ โดยเรียนรู้ผ่าน YouTube และบล็อกต่างๆ ที่เกี่ยวกับการถ่ายภาพ

ต่อมาเขาได้รับอนุญาตให้สามารถออกจากบ้านได้ แต่ไม่ไกลนัก เขาจึงได้ถ่ายรูปแนวธรรมชาติอย่างเช่น แมลง นก และพืชชนิดต่างๆ ที่เขาสามารถถ่ายได้ แม้ว่าเขาจะชอบสิ่งเหล่านี้ แต่ความต้องการที่แท้จริงของเขา ก็คือการได้ไปถ่ายรูปตามท้องถนนมากกว่า

เขาได้รับแรงบันดาลใจในการถ่ายรูปประเภทนี้จาก William Klein และ Diane Arbus โดยเฉพาะ Bruce Gilden ซึ่งเป็นคนที่ทำให้ Di Camil ทึ่งกับการถ่ายภาพเป็นอย่างมาก

ในที่สุด Di Camillo ก็ได้รับอิสรภาพในปี 2014 เขาจึงสามารถเดินทางไปทั่วเมืองนิวยอร์ก เพื่อถ่ายรูปเหมือนกับ Gilden ซึ่งเป็นการถ่ายรูปผู้คนตามชานเมือง

เขาได้เดินไปถ่ายรูปตามสถานที่ที่อยากไป จนมีอยู่ครั้งหนึ่ง เขาได้เดินเข้าไปในร้านขายกล้อง แล้วก็ต้องเจอกับบุคคลที่ไม่คิดว่าจะเจอ นั่นก็คือ Gilden คนที่ Di Camillo ชื่นชมผลงานของเขามาเสมอ เขาจึงพูดกับ Gilden ด้วยความตื่นเต้นว่า “นี่เป็นคุณจริงๆ ใช่มั้ย ผมชอบงานของคุณมากเลย” และเขาก็ได้รับคำแนะนำบางอย่างจาก Gilden ด้วย

Gilden บอกกับเขาว่า “แค่ถ่ายในสิ่งที่เรารู้ และเป็นตัวของตัวเองก็พอ เรียนรู้จากช่างภาพที่คุณชื่นชอบเพียงเล็กน้อยก็พอ ที่เหลือให้ลองทำด้วยตัวเอง”

ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ได้รับแรงบันดาลใจจาก Gilden เขาจึงเลือกถ่ายผู้คนในการใช้ชีวิตประจำวัน โดยเน้นใบหน้าที่สื่ออารมณ์อย่างเห็นได้ชัด เช่น ภาพใบหน้าที่เหี่ยวย่น หรือภาพผู้คนร้องให้

ภาพถ่ายของ Di Camillo จะมีความคมชัดและละเอียดมาก ทำให้เห็นส่วนที่สวยงามและส่วนน่าเกลียดในตัวมนุษย์ได้ในเวลาเดียวกัน เพื่อสื่อให้เห็นว่า มนุษย์เรานั้น มีสองด้านเสมอ

และทั้งหมดนี้คือ ผลงานส่วนหนึ่งของ Donato Di Camillo