‘สายตาของความเหงา’ เจ้าหน้าที่เข้าช่วยอุรังอุตังกำพร้า ถูกขังไว้ในที่แคบๆ มานานนับปี…

เราคงเคยได้ยินคำพูดที่ติดปากว่า ‘ดวงตาเป็นประตูสู่ดวงใจ’ กันมาบ้างแล้ว เพราะเวลาเรามีอารมณ์ต่างๆ นั้น ก็จะแสดงให้เห็นในแววตานั่นเอง

และสายตาของความเหงานั้น คงจะสรรหาคำบรรยายไหนมาอธิบายไม่ได้ดีไปกว่าสายตาของเจ้า Mingky อีกแล้วล่ะ…

Mingky คือเจ้าอุรังอุตังกำพร้าโชคร้ายที่แม่ของมันถูกฆ่าตาย แถมดันถูกจับได้ในป่าเขตร้อนเมื่อราวๆ ปีก่อนโดยเหล่านายพราน ตั้งแต่นั้นมามันก็ถูกโซ่ตรวจล่ามไว้ ให้อยู่ในพื้นที่ช่องแคบๆ ระหว่างบ้านสองหลังที่อยู่ติดกัน…

สภาพที่อยู่ของเจ้า Mingky

บ่อยครั้งที่เจ้าอุรังอุตังจะถูกนายพรานพาออกมาข้างนอกเพื่อให้เด็กๆ ในละแวกได้ดูกันอย่างเพลิดเพลิน จนวันหนึ่งมีภาพของเจ้า Mingky หลุดรอดไปถึง Orangutan Information Centre หรือศูนย์ให้ข้อมูลเกี่ยวกับอุรังอุตังแห่งประเทศอินโดนีเซียเข้า

Panut Hadisiswoyo หนึ่งในเจ้าหน้าที่ของศูนย์กล่าวว่า ‘นายพรานผู้ที่จับมันได้ต้องการที่จะเก็บมันไว้เพื่อให้เด็กๆ ของเขาได้ดู เขาเลี้ยงมันด้วยผลไม้ และบางครั้งก็ข้าว แต่นั่นมันไม่ใช่ชีวิตหรอก’

หลังจากนั้นทางศูนย์ก็ได้แจ้งเรื่องนี้ให้ตำรวจในพื้นที่ได้ทราบ เพื่อให้ช่วยกดดันให้นายพรานปล่อยตัวเจ้า Mingky แต่ก็พบกับความลำบากเพราะว่าพอมีคนเข้าไปใกล้ๆ เจ้าลิงจะดุร้ายมากจนต้องยิงยาสลบใส่มันก่อนเพื่อนำตัวออกมา (อาจเป็นเพราถูกขังเดี่ยวและทรมานมานานจนเกินไป)

ตอนนี้มันอยู่ที่ศูนย์ภิบาลสัตว์ เพื่อเยียวยาทั้งร่างกายและสภาพจิตใจก่อนที่จะถูกปล่อยกลับสู่ป่าอีกครั้ง

เจ้าหน้าที่คาดว่าเจ้า Mingky นั้นถูกขังในลักษณะนี้มาราวๆ 2 ปีแล้ว ขณะที่ตอนนี้มันมีอายุได้ราวๆ 3 ปี

โชคดีจริงๆ ที่เรื่องของมันหลุดไปถึงหูของหน่วยงานนี้

การที่ต้องอยู่ตัวเดียวในพื้นที่แคบๆ กอดตัวเองนอนทุกๆ คืนนั้น คงเป็นอะไรที่เศร้ามากๆ เลยว่ามั้ย…

Panut กล่าวปิดว่า ‘โชคดีที่เราได้รับเรื่องนี้ ไม่งั้นมันอาจต้องมีชีวิตแบบนั้นตลอดไป ตอนนี้มันปลอดภัยและอยู่ในความดูแลของเหล่ามืออาชีพแล้วล่ะ’

เห็นความเศร้าจากแววตาของเจ้าอุรังอุตังแล้ว #จ่าสิบเหมียว รู้สึกเศร้าและเหงาถึงขั้วหัวใจจริงๆ …

ที่มา: Metro