Myko Dele ช่างภาพผู้ท่องเที่ยวไปตามที่ต่างๆ พร้อมเก็บเล่าเรื่องราวที่บางครั้งเราอาจจะไม่เคยรู้มาก่อน ซึ่งในคราวนี้เขาได้เล่าถึงชีวิตของกลุ่มคนเลี้ยงแพะและชาวบ้าน ที่ต้องเดินทางไปกลับด้วยรถไฟขนแร่ที่มีขบวนยาวมากถึง 2.5 กิโลเมตร!!
เขาเล่าว่าสายรถไฟดังกล่าวนี้กำเนิดขึ้นในช่วง 60s โดยประเทศฝรั่งเศส ทว่าในภายหลังก็ถูกดำเนินการโดยกลุ่มบริษัท SNIM (Société Nationale Industrielle et Minière) เพื่อใช้ขนส่งแร่เหล็กจากเหมือง Zouérat ไปยังเมืองท่า Nouadhibou ภายในประเทศมอริเตเนีย
และด้วยการที่เหมือง Zouérat ไม่มีถนนที่เชื่อมต่อไปยังเมืองอื่นๆ การนั่งรถไฟขบวนนี้จึงเป็นเส้นทางเดียวที่ชาวบ้านจะสามารถขนส่งผลผลิตของพวกเขาไปยังเมืองท่าได้ นอกจากนั้นทางการรถไฟยังให้ชาวบ้านเดินทางฟรีๆ อีกด้วย
Myko ได้เล่าว่าเขาใช้เวลาในการเดินทางไปกับชาวบ้านบนเส้นทางแห่งนี้มากกว่า 8 ครั้ง เขาจึงรู้ว่าชาวบ้านจำเป็นจะต้องใช้เวลา 12 ถึง 20 ชั่วโมงในการเดินทางแต่ละครั้ง ซึ่งมันเป็นเวลานานมากๆ นั่นจึงทำให้เขาสามารถเก็บภาพการเดินทางไว้ได้มากมาย
ชาวบ้านเล่าว่าการเดินทางแต่ละครั้ง ถ้าแพะของพวกเขามีท่าทีจะตกรถไฟเมื่อไหร่ พวกเขาจะปาหินให้พวกมันกลับเข้าที่เดิม
สาเหตที่พวกเขาต้องเอาผ้ามาปิดหน้านั้น ก็เพื่อป้องกันลมแรง แสงแดดที่สาดส่อง และพายุทรายที่อาจจะพัดผ่านเมื่อไหร่ก็ได้
ทุกการจอดพักรถไฟ จะมีคนขายขนมปังเดินทางมาเพื่อขายขนมปังให้กับชาวบ้านที่ต้องเดินทางไกล
ชายหนุ่มพยายามจุดบุหรี่อย่างตั้งใจ แม้จะต้องสู้กับลมที่แรงมากๆ ก็ตาม
Myko ยังบอกอีกว่า เวลาเพื่อนร่วมทางของเขารู้สึกเบื่อๆ พวกเขาก็จะปีนจากรถคันหนึ่งไปยังอีกคันหนึ่ง ในระหว่างที่รถไฟกำลังวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด
ในบางครั้งก็จะมีรถกระบะวิ่งตามรถไฟด้วย
วิวระหว่างทางก็จะมีซากรถกองอยู่เต็มไปหมด
ถ้าใครสงสัยว่าพวกเขาขนย้ายแพะยังไง พวกเขาจะโยนแพะส่งต่อๆ กันไปราวกันพวกมันเป็นกระสอบทราย ดูๆ แล้วก็น่าสงสารเหมือนกันนะ
แพะหนึ่งตัวจะขายได้ราคาประมาณ 3900 บาท
รถไฟขบวนนี้จะวิ่งยาวไปบนชายแดนทะเลทรายซาฮารา
ผู้โดยสารบางคนก็เลือกที่จะอธิษฐานให้การเดินทางของพวกเขาปลอดภัย
การเดินทางที่ยากนั้นลำบาก ทำให้แฟชั่นที่พวกเขาใส่ ก็ต้องทนสภาพแวดล้อมที่ยากลำบากได้ดีเช่นกัน
บางจุดก็จะเป็นสถานีชั่วคราวที่ผู้คนจากที่อื่นๆ จะมารอรถไฟเพื่อโดยสารไปยังปลายทางด้วยเช่นกัน
การโพกหัวล้วนเป็นแฟชั่นมารตฐานของที่นี่
Myko บอกว่าการเดินทางบนรถไฟสายนี้ เหล็ก ฝุ่นผง และพายุทรายคือเพื่อนร่วมทางที่เราจะต้องเจอตลอดเส้นทาง
สุดท้ายแล้ว Myko บอกว่าเขาใช้เวลาอยู่กับขบวนรถไฟนี้เป็นเวลาถึง 1 เดือนเต็มๆ โดยสารไปกลับถึง 8 ครั้ง รวมระยะทางแล้วกว่า 4,000 กิโลเมตร
ที่มา boredpanda
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.