คุณยายวัย 83 เขียนจดหมายถึงเพื่อน เต็มไปด้วยบทเรียนชีวิต และควรค่าแก่การอ่าน…

ชีวิตคือการแข่งขัน แข่งกันเลื่อนตำแหน่ง แข่งกันมีรูปร่างที่ดี แข่งกันประกวดนู่นประกวดนี่ มันคือการแสวงหาแบบไม่สิ้นสุด เราไม่มีเวลามาให้เสียซักนาที บางทีสิ่งที่ต้องการก็ไม่ยอมมา หรือบางทีก็มาเวลาที่สายไปแล้ว

เมื่อไม่นานมานี้เราได้ไปเจอจดหมายที่เขียนจากผู้หญิงคนหนึ่งที่อายุ 82 ปี ส่งถึงเพื่อนของเธอ ซึ่งในจดหมายนี้เต็มไปด้วยบทเรียนชีวิต ซึ่งเราอยากให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน

 

“ถึง เบอร์ธา

ฉันอ่านมากขึ้นและปัดฝุ่นน้อยลง ฉันนั่งในสนามและชื่นชมทิวทัศน์โดยที่ไม่เข้าไปยุ่งกับพืชพันธุ์ในสวน ฉันใช้เวลาร่วมกับครอบครัวกับเพื่อนมากขึ้น และทำงานน้อยลง

เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ ชีวิตควรเป็นรูปแบบของประสบการณ์ในการลิ้มลองไม่ใช่การอดทน ฉันกำลังพยายามที่จะจดจำช่วงเวลานี้และหวงแหนพวกเขาให้มากๆ

 

ฉันไม่ได้ ‘ประหยัด’ อะไร เราใช้เครื่องครัวเซรามิกต่างๆ สำหรับทุกเหตุการณ์พิเศษ เช่นการลดน้ำหนักหรือดอก Amaryllis บาน

ฉันสวมเสื้อคลุมดีๆ ไปตลาด ทฤษฎีของฉันคือหากฉันดูร่ำรวย ฉันสามารถจ่ายเงิน 28.49 ดอลลาร์สหรัฐ (ราวๆ 918 บาท) เพื่อซื้อกระเป๋าใบเล็กๆ จากร้านขายของชำได้

ฉันไม่ได้ประหยัดน้ำหอมสำหรับงานเลี้ยงที่พิเศษ แต่ใส่มันเหมือนคนขายในร้านคอมหรือเทลเลอร์ที่ธนาคาร

“สักวัน”และ”หนึ่งในวันเหล่านี้” กำลังสูญเสียการจับใจความประโยคของฉัน ถ้ามีอะไรที่มันคุ้มค่าที่จะได้เห็นได้ยินหรือได้ทำ ฉันอยากที่จะเห็น ได้ยินและทำมันเดี๋ยวนี้เลย

 

ฉันไม่แน่ใจว่าคนอื่นๆ จะทำอะไรกันหากพวกเขารู้ว่าพวกเขาจะไม่มีชีวิตอยู่ในวันพรุ่งนี้แล้ว นั่นคือสิ่งที่เราทุกคนต้องยอมรับมัน ฉันคิดว่าพวกเขาจะเรียกครอบครัวและเพื่อนสนิทมา พวกเขาอาจจะเรียกเพื่อนเก่าบางคนเพื่อขอโทษและแก้ไข้ ปรับความเข้าใจที่เคยทะเลาะกัน

ฉันชอบคิดว่าพวกเขาจะออกไปทานอาหารเย็นแบบจีนหรือทานอาหารที่พวกเค้าชอบกัน ฉันเดามันนะ แต่จริงๆฉันก็ไม่รู้หรอก

สิ่งเล็กๆ น้อยๆ หายไปแล้ว นั่นจะทำให้ฉันโกรธหากฉันรู้ว่าเวลาของฉันมีจำกัด โกรธเพราะฉันจะไม่ได้เขียนจดหมายที่ฉันตั้งใจจะเขียนในวันหนึ่ง โกรธและเสียใจที่ฉันไม่ได้บอกสามีและพ่อแม่บ่อยๆ ว่าฉันรักพวกเขามากขนาดไหน

 

ฉันพยายามอย่างหนักที่จะไม่ผลัดวัน ฉุดรั้งหรือปกป้องอะไร เพื่อจะเพิ่มเสียงหัวเราะและความรุ่งโรจน์ของชีวิตเรา

และทุกๆ เช้าเมื่อฉันลืมตา ฉันบอกตัวฉันว่ามันเป็นเรื่องพิเศษ ทุกๆ วัน ทุกๆ นาที ทุกๆ ลมหายใจมันคือของขวัญจากพระเจ้า

บางทีชีวิตเราก็กลายเป็นบทเพลงที่ต่างที่เราต้องการ แต่ตราบที่เรายังมีชีวิตอยู่ เราก็ยังสามารถเต้นได้”

 

ที่มา Brightside

Comments

Leave a Reply