เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า ไม่ว่าจะกี่ยุคสมัยเรื่องราวที่เด็กพูดนั้นก็มักจะมีอะไรให้เอามาเล่ากันได้เสมอๆ ทั้งฮา ทั้งแสบสัน ทั้งตลก จนหลายๆครั้งก็ทำให้พ่อแม่ถึงกับทนไม่ไหวต้องเอามาแชร์กันอย่างในครั้งนี้ แต่ไม่ได้ทนไม่ไหวเพราะว่าโกรธนะ ก็แค่ฮามากเกินไปก็เท่านั้นเอง
งานของผู้หญิง
ลูกชายวัยหกขวบของฉันบอกว่าการล้างจานมันเป็นงานของผู้หญิง ฉันก็เลยให้เขากับพ่อล้างทุกอย่างในห้องครัวซะเลย
พูดผิดไปนิดหน่อยเอง
ลูกน้อยอายุ 6 ขวบ: อยากได้โสเภณี (hooker) เยอะกว่านี้
ฉัน: โสเภณี?
ลูก: ใช่ฮะ ผมอยากได้มาแขวนเสื้อ
ฉัน: อ๋อ “ไม้แขวนเสื้อ” จ้ะลูก (hanger)
การไปโรงเรียน
ผม: ไปเรียนสนุกไหมลูก
ลูก 6 ขวบ: ถ้าสนุกมันก็ไม่ใช่โรงเรียนแล้ว
ประโยชน์ของเลขในชีวิตประจำวัน
ลููกวัยหกขวบของฉัน ตะโกนว่าเขาโกรธฉัน 24% อืม… การเรียนเลขมันได้ใช้ในชีวิตประจำวันจริงๆ
เรื่องเล่า 3 ชั่วโมงของปิกาจู
ถ้าคุณมีเวลาว่างไม่รู้จะทำอะไรดีสัก 3 ชั่วโมง แนะนำให้มาหาลูกของฉัน เขาจะพล่ามเรื่องปิกาจูให้คุณฟังเอง
ความฝันอันสูงสุด
ลูกสาววัย 6 ขวบ: โตขึ้นหนูไม่อยากเป็นพยาบาลแล้วล่ะ
ฉัน: เห…เปลี่ยนใจแล้วเหรอ งั้นตอนนี้โตไปอยากเป็นอะไรเหรอ?
ลูกสาววัย 6 ขวบ: หนููไม่อยากจะเป็นอะไรแล้ว เหมือนกับแม่ไง
ไม่มีเลย = เท่ากัน?
ผม: เพรทเซลหายไปไหนหมด?
เด็กชาย 6 ขวบ: ผมกินไปหมดแล้ว
ผม: พ่อบอกให้แบ่งเป็นสี่ส่วนเท่าๆ กันไม่ใช่เหรอ
เด็กชาย 6 ขวบ: ก็นี่ไง ไม่มีเลยทั้งสี่ส่วน เท่าๆ กัน
ความจำสั้น
ลูกชาย 6 ขวบ: พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ
ผม: มีอะไร?
ลูกชาย 6 ขวบ: ผมลืมไปแล้ว
ก่อนทานขนม
ฉัน: ล้างมือรึยัง
ลูก 6 ขวบ: ล้างแล้ว
ฉัน: จริงเหรอ ไม่เร็วไปหน่อยเหรอ
ลูก 6 ขวบ: โอ้ นึกว่าถามว่าเคยล้างมือไหม
ลูกสาวของฉันอยากได้ลูกอม ฉันก็เลยถามว่า
“ขอของคนอื่นต้องพูดว่าอะไร” (แม่อยากให้พูดว่า please ประมาณว่า ขอนะครับ หรือขอขนมหน่อยค่ะ)
เธอตอบฉันว่า
“(เอาขนมมา)เดี๋ยวนี้!!”
การเรียนรู้วิชาหาขนมให้เด็กๆ 101
ฉัน: กินแอปเปิ้ลไหม
ลูกสาว: แหวะ ไม่เอาอ่ะ
ฉัน: กินแอปเปิ้ลหั่นไหม
ลูกสาว: เอาๆ อร่อยๆ
ลูกของผมบ่นเรื่องข้าวกล่องที่ผมทำ ผมเลยว่าจะลองให้ลูกทำข้าวกล่องเองจะได้รู้ว่าผมต้องลำบากแค่ไหนในการตื่นมาเตรียมข้าวให้ลูก
ลูก: ผมไม่ชอบข้าวกล่องที่พ่อทำเลยอ่ะ
ผม: งั้นลูกจะลองทำเองไหมล่ะ
ลูก: *เอาโอริโอ้ 28 อันใส่กล่องข้าว*
ผม: โอเคเดี๋ยวพ่อทำเองดีกว่า
ผมร้องเพลงยุค 90 ในรถที่มีลูกชายวัย 6 ขวบอยู่
ลูก: *ซีเรียสสุดๆ* พ่อ พ่อรู้รึเปล่าว่าพ่อร้องเพลงได้ห่วยสุดๆ ไปเลย
ผม: ก็นะ…ลูกรู้รึเปล่าว่าลูกชายมักจะโตไปเหมือนพ่อ
ลูก: ม่ายยยยยยยยย (เสียงแบบลุค สกายวอล์คเกอร์)
แฮชแท็ก เวอร์ได้อีก
ผม: ตื่นเต้นไหมลูกที่จะได้ลูกหมา
ลูก: มันเป็นสิ่งที่จะเปลี่ยนชีวิตของผมทั้งชีวิตเลยพ่อ!!!
เหตุผลที่พวกเราไม่ชวนใครมาทานอาหารที่บ้าน
ลูกวัยหกขวบเห็นปีกไก่ในถาด
“ว้าว!! ศพไก่เพียบเลย”
คนเรามีกระเพาะสำหรับของหวานแยกต่างหากเสมอ
ฉัน: หิวไหมลูก
ลูก: ถ้าพูดถึงข้าวเย็น ผมยังไม่หิว แต่ถ้าพูดถึงขนมอยู่ ผมหิวมาก
ลูกชายวัย 6 ขวบของผมเสียใจมากที่รู้ว่าจอร์จ วอชิงตันไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว
(จอร์จ วอชิงตันเป็นประธานาธิบดีคนแรกของสหรัฐอเมริกา เสียชีวิตไปตั้งแต่ปี 1799)
เวลาอาหารเช้า
ฉัน: ทำไมลูกไม่ชอบไข่ล่ะ มันออกจะดีต่อสุขภาพนะ
ลูก: ผมชอบไข่นะ ถ้ามันอยู่ในเค้ก
บทสนทนาภาษาเด็กๆ
เด็ก 4 ขวบ: การโตขึ้นมันเป็นยังไงเหรอ
เด็ก 6 ขวบ: มันก็คือการที่นายจะใกล้วันตายมากขึ้นไง
แล้วเพื่อนๆ ล่ะ ยังจำกันได้ไหมถึงเรื่องราวในสมัยที่พวกเรายังเด็กๆ ไม่แน่นะว่าพวกเราก็อาจจะแสบกันพอๆ กับเด็กพวกนี้เลยก็เป็นได้
ที่มา thechive
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.