ศิลปินผู้ที่มีทั้งพรสวรรค์ Tabby รู้ดีว่าความเห็นที่คนเรามีต่อความสัมพันธ์ทางไกลเป็นอย่างไร แต่ Tabby และแฟนหนุ่มของเธอก็ยังตัดสินใจรักษาความสัมพันธ์ของพวกเขาต่อไปอย่างนั้น อีกทั้งเธอยังตัดสินใจที่จะใช้ความสามารถทางศิลปะของเธอในการวาดภาพการ์ตูนที่บรรยายเรื่องราวของชีวิตที่เธอได้พบเจอ
เพื่อที่ว่ามันเป็นหลักฐานต่อไปว่า พวกเธอจะยังคงรักกัน ไม่ว่าใครจะว่าอย่างไรก็ตาม
วิดีโอคอลครั้งแรกของพวกเรา
มันใช้เวลากว่า 30 นาทีที่พวกเราจะรวบรวมความกล้ากดปุ่มโทรได้
เมื่อที่เขายอมรับว่าชอบฉันและฉันก็รู้สึกเหมือนกัน
แต่ฉันกลับไม่แน่ใจว่าเราจะคู่กันได้ ด้วยระยะห่างขนาดนี้
เมื่อที่เขาส่งดอกไม้มาทั้งๆ ที่ฉันบอกว่าอย่า
จริงๆ แล้ว ฉันชอบมันมากเลย
ตอนที่เขาบอกว่าจะมาหา
ฉัน: อะฮ่าฮ่า ฉันล่ะตื่นเต้นที่จะได้เจอตัวเองพรุ่งนี้จริงๆ ตอนนี้ฉันเครียดมากเลยละ ตัวเองล่ะเป็นไงบ้าง
เขา: “ตัวเอง?” *ตื่นเต้นจนแข็งทื่อไปแล้ว*
ในคืนก่อนที่เขาจะมา
ฉันไม่ได้นอนเลย
ตอนที่เห็นเขาเป็นครั้งแรก
ฉัน: เห็นแล้วๆ เขาอยู่นั่น ทุกคนหลบไปหน่อย
ฉันเกือบจะศอกใส่ใครก็ไม่รู้ตอนที่วิ่งไปหาเขาเลย
ครั้งแรกที่เราได้กอดกันจริงๆ
ทุกๆสิ่งมันช่างรู้สึกดีจริงๆ
ตอนที่ฉันโชว์โลกภายนอกคอมพิวเตอร์ของฉันให้เขาดู
ฉันยังไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาอยู่ข้างๆ ฉันแล้วจริงๆ
ตอนที่เราได้สัมผัสกัน
เขา: อะฮะฮะ เอาแค่นี้ก่อนแล้วกัน (ถึงจะอยากจูบเธอก็เถอะ)
ฉัน: อยากทำก็ทำเลยดีกว่านะ
เขา: โอเค…
อยู่ด้วยกันจนหลับ
อยู่ด้วยกันยามตื่น
เขา: อรุณสวัสดิ์
ฉัน: !?
เขา: ที่รัก
ฉัน: อย่าดูนะ อย่าดูหัวยุ่งๆ ของฉันนะ
เขา: ไม่เป็นไรหรอก… เธอสวยเสมอล่ะ
วันที่ต้องลาจาก
เขา: อย่ามองผมเดินจากไปนะ
ฉัน: ไม่ เดี๋ยวก่อน อย่าไปเลยนะ ฉันไม่อยากจากเธออีกแล้ว
แล้วทุกสิ่งก็กลับมาเหมือนเดิม
ฉันต้องกลับมาอยู่คนเดียวอีกแล้ว…
สิ่งที่เหลืออยู่
โอ้ กลิ่นนี้มัน… *ฟุดฟิดๆ* กลิ่นของเขา…
น่าเบื่อ…
น่าเบื่อ… น่าเบื่อ… *งึกๆงักๆ มันเป็นงึกๆงักๆ*(เสียงเรียกเข้า) ไม่น่าเบื่อแล้ว!!!!
เหนื่อย
ฉัน: ตัวเองเสียงดูเหนื่อยๆ นะ ไปนอนพักดีกว่าไหม
เขา: ไม่เป็นไรๆ ยังไหว
ฉัน: แน่ใจนะ
เขา: คร่อกกกกกกกก
เมื่อเขาบอกว่าฉันสวย
ราตรีสวัสดิ์นะคนสวย
อรุณสวัสดิ์นะคนสวย
ไม่ว่าหน้าฉันจะเป็นอย่างไร
เมื่อเล่าคุยสไกป์กันในที่สาธารณะ
เฮ้ย ดูดิ ยัยคนนั้นเอาแต่คุยกับคอมอย่างเดียวเลยว่ะ
เห็นแล้วๆ แปลกคนชะมัด สงสัยจะเข้าสังคมไม่เป็น
ฉันไม่สนหรอกนะ ว่าใครจะคิดอย่างไร
บางครั้งฉันก็อิจฉาคนที่ได้เจอเขานะ
เพราะฉันก็อยากไปพบเขาตรงนั้นเหมือนกัน
อยากให้เธออยู่ที่นี่เหลือเกิน….
เมื่อตอนที่ฉันส่งผ้าพันคอผืนโปรดไปให้เขา
มันจะยังมีกลิ่นเดียวกับฉัน แม้ในหนึ่งสัปดาห์ต่อมา… ตอนที่เขารับมัน
เราตัดสินใจจะไปเดตกันอีกครั้ง
เขา: 27 มิถุนายน เจอกัน!!
ฉัน: 27 มิถุนายนสินะ!!
(วันที่ 13 มีนาคม) ฉันจะรออย่างใจจดใจจ่อเพื่อวันนั้น
ฉันจะปกป้องความสัมพันธ์นี้ ไม่ว่าใครจะว่าอย่างไร
ไปไม่รอดหรอก!! มันไม่ใช่การเป็นแฟนจริงๆ ด้วยซ้ำ!!! หาคนรักใกล้ๆ ดีกว่ามั้ง!!!!
และฉันก็มั่นใจมากด้วยว่า… มันจะเป็นการต่อสู้ที่คุ้มค่าแน่ๆ
ที่มา brightside
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.