หนังสยองขวัญของไทยและเทศ ไม่ว่าจะเป็นหนังผีหรือหนังฆาตกรโรคจิตก็ตาม มันมักจะมี ความไม่สมเหตุสมผล ปะปนมาด้วยเสมอ
ขณะที่เราชมอยู่มันก็สนุกและน่ากลัวดีอยู่หรอกนะ แต่พอเทียบกับความเป็นจริงดู กลับรู้สึกว่า “เฮ้ย ทำไมไม่หนี ทำไมไม่ไปทางนั้น ทำไมไม่ใช้โทรศัพท์ บลาๆ” ซึ่งไอ้คำพูดเหล่านี้ มันก็เกิดจากความไม่สมจริง และไม่สมเหตุสมผลของหนังนั่นเอง
เอาล่ะ ลองมาคิดกันคร่าวๆ ดูดีกว่าว่า ในหนังสยองขวัญทั่วไปของไทยและต่างประเทศนั้น มีอะไรที่ไม่สมเหตุสมผลกันบ้าง
1. ประเด็นที่มักจะเจอเหมือนๆ กันแทบทุกเรื่องก็คือ… ตัวละครส่วนใหญ่มีการตัดสินใจที่แย่มาก รู้ทั้งรู้ว่าไปทางนั้นมันต้องมีอะไรแน่ๆ มันน่ากลัวขนาดไหน ก็ยังจะเลือกไปอีก
2. เวลาอยู่ในบ้านทำไมไม่เปิดไฟ!! หรือทำให้บริเวณนั้นสว่าง จะได้เห็นกันจะจะไปเลยว่าเป็นผีชัวร์ไม่ใช่แมว
3. ทำไมต้องหนีไปซ่อนในที่แคบๆ เช่น โอ่ง ใต้เตียง หรือห้องใต้ดิน ทำไมไม่ไปสถานที่แบบ ลานน้ำพุ ตลาดนัดแถวบ้าน อะไรแบบนี้
(เป้านิ่งขนาดนี้ ผีก็สบายเลยสิจ๊ะ)
4. พอเห็นเพื่อนจะถูกฆ่าก็หนีไม่ลง แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปช่วย สรุปคือ ยืนดูเพื่อนถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม
(ถ้าไม่ช่วยก็หนีไปเถ๊อะ ยืนดูอย่างนี้มันอำมหิตกว่าฆาตกรอีกนะเนี่ย)
5. หนังฝรั่งบางเรื่อง ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ตัวละครอยากเดินเข้าไปในป่าคนเดียว ในยามค่ำคืน
(คิดว่าจะเจอฝูงแกะกับคนแคระทั้ง 7 ล่ะมั้ง)
6. ทันทีที่รู้ว่าบ้านตัวเองมีผีก็จะยังไม่ย้ายออก ขอตั้งกล้องถ่ายให้เห็นตัวผีก่อน แล้วสุดท้ายก็จะโดนผีไล่เก็บทีละคน
(ถ้าเป็นชีวิตจริงบอกเลยว่า ย้ายทันที ไม่มีการรอให้ผีออกมาแน่นอน)
7. ในหนังสยองขวัญ ตัวละครบางตัวชอบท้าทายผีหรือฆาตกร เช่น “มึงอยู่ไหน แน่จริงก็ออกมาสิวะ!” สุดท้ายไอ้คนพูดก็มักจบไม่สวยเสมอ
(ที่จริงซ่อนตัวอยู่เงียบๆ อาจจะรอดชีวิตก็ได้นะ)
8. บ่อยครั้งที่ในหนัง เมื่อตัวละครตัวหนึ่งเห็นรอยเลือดหรือร่องรอยการฆาตกรรม ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องเดินตามรอยเลือดไป ทำไมแจ้งตำรวจหรือขอความช่วยเหลือ?
9. ผีปอบชอบกินเครื่องใน ทำไมไม่ไปกินกระสือ? จะได้ช่วยให้ไปผุดไปเกิด
(ไหนบอกว่ากระสือมีแต่หัวกับเครื่องใน ทำไมปอบไม่ไปกินล่ะ หรือเป็นเพื่อนสนิทกัน?)
10. ได้ยินเสียงแปลกๆ ไม่น่าไว้วางใจ ก็ยังจะเดินไปดูแบบไม่เกรงกลัวอันตราย
(ถ้าเป็นชีวิตจริง เราคงไม่ไปดู หรือไม่ก็ไปดูพร้อมกันหลายๆ คน)
11. ตัวละครไหนที่พูดว่า “เดี๋ยวกลับมา” มันจะไม่กลับมาสักคน เอิ่ม… พี่ อยู่ในสถานการณ์หลอนๆ ยังจะไปไหนคนเดียวอีกเรอะ
12. ในหนังสยองขวัญ ของใช้รอบตัวสามารถนำมาใช้เป็นอาวุธได้ทั้งนั้น แต่ตัวละครในเรื่องส่วนใหญ่ กลับไม่ถืออะไรไว้ป้องกันตัวเลยสักชิ้น
13. ในหนังฝรั่ง เวลาที่ตัวละครขึ้นรถพร้อมที่จะขับหนี (รู้สึกหนีพ้นแล้ว) ก็มักจะมีฆาตกรแอบมาหลบอยู่ที่เบาะหลังเสมอ (มาตอนไหนฟะ!!?)
คราวหลังหัดเช็กเบาะหลังก่อนขับสักหน่อยนะ
14. ในหนังซอมบี้ มีหลายเรื่องที่ตัวละครที่ถูกซอมบี้กัด มักจะไม่บอกคนอื่นจนกว่าอาการจะเริ่มปรากฏออกมา สุดท้ายก็ต้องถูกฆ่า
(ถ้าบอกตั้งแต่แรกก็อาจจะพอช่วยทันนะ)
15. บางเวลา อุตส่าห์ได้ที่ซ่อนตัวเจ๋งๆ แล้วแท้ๆ แต่กลับพลาดก่อให้เกิด “เสียง” ขึ้นมาซะงั้น ฆาตกรก็เลยรู้เลยว่าซ่อนตัวอยู่ที่ไหน
(ถ้าเป็นชีวิตจริง การซุ่มซ่ามแบบนี้ครั้งเดียวอาจหมายถึงชีวิตได้เลยนะ)
16. จะวิ่งหนีทั้งทีก็ดูตาม้าตาเรือหน่อยมั้ย พอถึงฉากที่ตัวละครต้องวิ่งหนีผีหรือฆาตกรทีไร จะต้องมีคนนึงสะดุดล้มตลอด
(ไม่รู้ว่าสะดุดอะไรหนักหนา สะดุดยอดหญ้าเรอะ!?)
17. หลายเรื่องกลุ่มเพื่อนตัดสินใจแยกกันไปสำรวจ แต่ว่าเห็นแยกกันทีไร ตายเรียบทุกที
(ในบรรยากาศที่แสนอันตราย แต่กลับเลือกที่จะแยกกลุ่มกันเนี่ยนะ!?)
หากใครได้เคยดูหนังสยองขวัญมาบ้างแล้ว ก็คงจะคิดเหมือนกันใช่ไหมล่ะ?
#เหมียวโลลิ
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.