ผู้คนบอกร่วมเล่าประสบการณ์เด็ด “การลาออก” ไหนๆ ก็จะออกแล้ว ขอสะใจหน่อยแล้วกัน

“ออกสิพี่ เงินเดือนแค่นี้จะอยู่ยังไงไหว!!” เชื่อว่าคงมีหลายๆ คนอยากพูดแบบนี้เวลามีคนถามว่าทำไมถึงลาออกเหรอ? แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าที่จะพูดออกมาจริงๆ ใช่ไหมล่ะ คนเรานั้นอยู่บนโลกที่ต้องวางตัว และใส่หน้ากากเขาหากันนี่นะ ขนาดจะลาออกยังต้องมานั่งกลัวว่าสักวันอาจจะได้เจอกันอีกหรือสักวันหัวหน้าอาจจะกลายมาเป็นลูกค้า

นั่นเป็นเหตุผลที่ในใบลาออกนั้นมักจะมีเหตุผลซ้ำๆ ซากๆ อย่าง ได้งานใหม่ หรือ ความสามารถไม่เพียงพอ ให้เห็นกันจน HR เบื่อ แต่มันไม่ใช่สำหรับเหล่าผู้คนต่อไปนี้ เพราะพวกเขานั้น มีประสบการณ์เกี่ยวกับการลาออกเด็ดๆ มาเล่าให้ฟัง

กวาดระเบียงตอนฝนตก

ฉันเคยทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ตลอดการทำงานฉันไม่เคยเจอกับเจ้าของร้านเลย แต่พอเจอกันฉันก็ได้รู้ว่าไม่เจอกันน่าจะดีกว่า…

เธอบอกให้ฉันไปกวาดระเบียงในขณะที่ฝนตกโดยที่ไม่มีทั้งร่ม และหลังคา ฉันตัดสินใจที่จะไม่เถียงอะไรกับเธอ แต่เดินไปเอาขยะของร้านมาเทใส่พรมพรมเปอร์เซียในออฟฟิศของเธอก่อนจะลาออกอย่างมีความสุข

ยารักษาโรคจิต

เมื่อวานนี้ผู้จัดการผู้อารมณ์ร้ายและบางครั้งก็จิตนิดๆ ของเรา ยืนด่าพนักงานที่ผมเชื่อว่าใจเย็นที่สุดในร้านอยู่นานสองนานด้วยเรื่องที่ไม่ได้มีเหตุมีผลอะไรเลย เพื่อนร่วมงานของผมยังคงเงียบ และใจเย็นเหมือนเดิม เขารอให้ผู้จัดการพล่ามจนจบ จิบกาแฟสบายๆ หนึ่งที แล้วก็ราดกาแฟที่เหลือใส่หัวผู้จัดการ!!

จากนั้น เขาก็เดินไปหยิบเสื้อโค๊ตแล้วบอกว่า “ผมจะมาเอาเงินค่าจ้างที่คุณติดผมไว้พรุ่งนี้ แล้วก็ลาก่อน” ก่อนที่จะเดินออกไปท่ามกลางเสียงปรบมือของพนักงานทั้งออฟฟิศ ส่วนคุณผู้จัดการก็กลายเป็นคนสุภาพสุดๆ ไปเลย

เปิดโปง

ฉันทำงานในร้านอาหารและไม่ได้ค่าจ้างมา 6 เดือนแล้ว ผู้จัดการคนก่อนพยายามทำอะไรสักอย่างกับเรื่องนี้ แต่ก็โดนบังคับลาออกหลังจากนั้น เขาได้งานใหม่ที่สถานีโทรทัศน์ และเขียนรายการเกี่ยวกับการฉ้อโกงเงินเดือน ปรากฏว่าเรื่องของเขาได้ออกฉาย และวันต่อมาเจ้าของร้านก็รีบจ่ายเงินที่ค้างไว้ของพนักงานทั้งหมด

สงสัยว่าการที่มีทีมสร้างรายการมาถ่ายทำที่ร้านคงทำให้คุณเจ้าของช็อกน่าดูเลย ส่วนฉันก็ขอบคุณผู้จัดการคนก่อนอยู่ทุกวัน คนคนหนึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงที่ทำงานทั้งที่ทำงานได้ ด้วยการไม่ยอมไหลไปตามกระแสจริงๆ

ดิฉันเบื่อและคิดลาออก… จากระบบราชการ

ดิฉันเบื่อชีวิตราชการมาก ดิฉันจึงได้ตัดสินใจ เขียนใบลาออกจากการเป็นข้าราชการ เพื่อเดินทางตามหาความฝันของตัวเอง ทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่นดี ทีละขั้นตอน ตามลำดับชั้น ตามระบบของราชการ แต่พอมาถึงขั้นตอนสุดท้าย ที่ยื่นเอกสาร เพื่อดิฉันจะได้ออกจากราชการอย่างเสร็จสมบูรณ์

เจ้าหน้าที่ที่รับเรื่องได้พูดกับดิฉันคำหนึ่ง คำนั้นทำให้ดิฉันรู้สึกรักหน่วยงานที่สุด และก็ได้รู้ว่าหน่วยงานก็รักเรามากเหมือนกัน จนดิฉันต้องพับเอกสารเกี่ยวกับเรื่องการลาออกของดิฉันเก็บไว้ แล้วเดินกลับออกมาอย่างเต็มใจ พร้อมกับต้องอดกลั้นน้ำตาไว้….. คำพูดที่เจ้าหน้าที่คนนั้นพูดกับดิฉันคือ

“น้องต้องหาเงินมาคืน สหกรณ์..ล้านห้า ก่อนนะครับ.. น้องจึงจะลาออกได้”

ดิฉันจึงกระจ่างแจ้ง โดยพลันว่า “เรามีความผูกพันกับองค์กรของเราแค่ไหน”

ของแถม:

ถ้าคุณไม่ชอบเจ้านายแล้วจะลาออก ในใบลาออกจะแจ้งว่าออกเพราะอะไรดีให้สะใจเล่น

ที่มา brightside, Overheard, Picabu, คุณ go school by bus และ สมาชิกหมายเลข 4287722