หญิงสาวเขียนโน้ตขอโทษเพื่อนบ้าน ที่ “หมาแก่” ของเธอ หอนเสียงดังบ่อยๆ

พบกับ Charleston Chew หมาแก่ผู้น่ารักที่เพิ่งย้ายมาอยู่ในอพาร์ตเมนต์แห่งใหม่พร้อมกับคุณแม่ของมันในพิตส์เบิร์ก รัฐเพนซิลเวเนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา

เจ้าหมายังไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านทั้งหมด แต่ตอนนี้ เพื่อนบ้านหลายคนเริ่มคุ้นเคยกับมันแล้ว

ด้วยวัย 11 ปี ทำให้ Charleston มีนิสัยและพฤติกรรมที่ไม่เหมือนวัยหนุ่มอย่างที่มันเคยเป็น มันอยู่ในวัยชรา ซึ่งมีความท้าทายหลายอย่างที่มันต้องเจอ

เริ่มตั้งแต่การมองเห็นของมันที่ค่อยๆ ฝ้าฟางเมื่อปีที่แล้ว ที่สำคัญมันต้องการความสนใจมากขึ้นจาก Sharla Wilson ผู้เป็นเจ้าของของมัน

เมื่อไหร่ก็ตามที่มันไม่เห็น Wilson อยู่ใกล้ๆ มันจะส่งเสียงหอนร้องเรียก ซึ่งการหอนของมันแต่ละครั้งนั้นเสียงดังมากๆ

Wilson บอกว่า “เสียงของมันน่ากลัวที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมา มันเป็นเสียงที่แปลกจนทำให้เราตกใจได้ อย่างกับเสียงเอเลี่ยนยังไงอย่างนั้น”

หญิงสาวเล่าว่าเธอรับเลี้ยง Charleston ตั้งแต่ตอนมันยังเป็นลูกหมาตัวน้อย และมันก็กลายเป็นเพื่อนรักของเธอตั้งแต่นั้นมา ดังนั้นทุกครั้งที่มันเรียกหา เธอจะวิ่งไปอยู่ข้างๆ มันเสมอ

“เมื่อไปถึงฉันจะลูบตัวมัน นั่นทำให้มันรู้สึกมีความสุขและรู้สึกดีอีกครั้ง มันแค่อยากรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน มันเป็นหมาที่มีเสน่ห์และถูกตามใจตลอด” เจ้าของกล่าว

แม้ว่าเสียงหอนของ Charleston จะแปลกๆ และน่ากลัว แต่นั่นไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับ Wilson เพราะเธอชินกับมันแล้ว

อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่ใหม่ หญิงสาวเกรงว่าเสียงของเจ้าหมาจะทำให้เพื่อนบ้านตื่นตระหนกและรู้สึกรำคาญ เธอจึงคิดว่าควรจะแจ้งให้เพื่อนบ้านทราบเกี่ยวกับสภาพของ Charleston ตอนนี้

Wilson บอกว่า “ไม่มีใครบ่นหรือร้องเรียนเกี่ยวกับเสียงของ Charleston แต่ฉันคิดว่าต้องเขียนจดหมายไปบอกพวกเขา เพื่อที่เราจะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข”

ว่าแล้วเธอก็เขียนจดหมายขอโทษเพื่อนบ้านสำหรับเสียงหอนของเจ้าหมา ในจดหมายมีความดังนี้

“สวัสดีเพื่อนบ้าน 

ผมชื่อ Charleston Chew และผมต้องขอโทษสำหรับเสียงหอนของผม

ตอนนี้ผมแก่มากแล้ว ด้วยสายตาที่ฝ้าฟาง เลยทำให้ผมรู้สึกกลัวมากในบางครั้ง เพราะผมไม่เห็นว่าตัวเองอยู่ที่ไหน และหาแม่ไม่เจอ

ผมกำลังปรับตัวกับบ้านใหม่ และเริ่มจะคุ้นชินกับที่นี่แล้ว ขอบคุณที่เข้าใจผมนะ ผมไม่ได้อยากทำตัวเป็นปัญหาของคุณเลย

ตอนที่ผมไม่หอนและทำตัวไม่ดี ผมชอบชอบนั่งนิ่งๆ หรืองีบหลับ”

Megan Jones คือเพื่อนบ้านคนแรกที่เห็นจดหมายนั้น เธออาศัยอยู่ชั้นล่างห่างจาก Wilson และเจ้า Charleston ไป 2 ชั้น แต่ก็ได้ยินเสียงเจ้าหมาแก่ตัวนั้นอยู่ดี

เธอบอกว่าตอนแรกก็รู้สึกรำคาญเสียงของมันเหมือนกันนะ แต่พอได้เห็นหมายของ Charleston เธอจึงเข้าใจว่าทำไม และรู้สึกเห็นใจมันแทน

ยิ่งไปกว่านั้น การที่ Wilson พบปะกับเพื่อนบ้านบ่อยๆ และเล่าให้พวกเขาฟังเกี่ยวกับสถานการณ์ของ Charleston ทุกคนเข้าใจและเห็นใจเธอ

ขณะที่เจ้าหมาเองก็รักทุกคน รักแมว และรักเด็ก ทำให้เพื่อนบ้านต่างไม่รู้สึกโกรธที่มันหอนเสียงดังในบางครั้ง นั่นทำให้ Wilson แฮปปี้มาก เพราะมันเป็นความต้องการของเธอที่อยากอยู่ร่วมกับทุกคนอย่างมีความสุข

ที่มา thedodo