หญิงชราใกล้ 129 ปี รู้สึกสังเวชตนเองที่อยู่มานานขนาดนี้ คล้ายเป็นบทลงโทษจากพระเจ้า

เมื่อไม่นานมานี้เกิดเป็นข่าวใหญ่โตไปทั่วโลก หลังจากที่นักวิทยาศาสตร์ David Goodall ตัดสินใจจบชีวิต 104 ปีของตนด้วยวิธีการการุณยฆาตในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เหตุเพราะสุขภาพที่ถดถอย จนไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว…

และความคิดในเชิงดังกล่าวก็เกิดขึ้นกับ Koku Istambulova หญิงชราจากรัฐเชเชน ชาวรัสเซียวัย 128 ย่างเข้าสู่ปีที่ 129 กล่าวว่าวันเกิดที่กำลังจะมาถึงไม่ใช่อะไรนอกเสียจากเป็น ‘บทลงโทษ’ จากพระเจ้า

และด้วยอายุที่เข้าใกล้ 129 ปี นั้นทางรัฐบาลรัสเซียได้ประกาศว่า เธอจะเป็นหญิงชราที่มีอายุมากที่สุดในโลกในวันที่ 1 มิถุนายนที่กำลังจะมาถึงนี้ (คุณยายเกิดในปีค.ศ. 1889)

สำหรับคุณยาย Istambulova นั้น ผ่านช่วงเวลาประวัติศาสตร์มาอย่างโชกโชน อย่างเช่นในช่วงอายุ 27 ปี ก็เกิดเหตุการณ์ปฏิวัติรัสเซีย อายุ 55 ปี ก็เป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 จบลง และ 102 ปี เมื่อสหภาพโซเวียตล่มสลาย

ในช่วงสงครามเธอจำได้ว่ารถถังของฝ่ายนาซีเยอรมัน วิ่งผ่านหน้าบ้านของเธอด้วย และเคยถูกสตาลินเนรเทศพร้อมกับชาวบ้านเชเชน ย้ายไปหลบที่คาซัคสถานและไซบีเรีย เนื่องจากถูกกล่าวหาว่าให้ความร่วมมือกับพวกนาซี

คุณยายให้สัมภาษณ์ถึงต้นเหตุที่ทำให้เธอมีชีวิตอยู่มานานได้ขนาดนี้ว่า “มันเป็นประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย…

ฉันเห็นผู้คนที่มีอายุมากขนาดนี้มักจะเล่นกีฬา กินอาหารดูแลสุขภาพ ทำให้ร่างกายแข็งแรง แต่สำหรับฉันแล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม

ฉันไม่รู้สึกถึงความสุขเลยแม้แต่วันเดียว ฉันมักจะทำงานหนัก ขุดดินอยู่ในสวน ฉันเหนื่อย ชีวิตที่ยืนยาวไม่ใช่พรที่พระเจ้าประทานมาให้ แต่เป็นการลงโทษต่างหาก”

หนังสือเดินทางภายในประเทศ ระบุปีเกิดของคุณยายเป็นค.ศ. 1889

แม้จะอายุมากถึงขนาดนี้ แต่คุณยายก็ยังคงพูดจาได้ฉะฉาน ทานอาหารเองได้ และเดินได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ทว่าสายตาของเธอกำลังถดถอย

ช่วงชีวิตอันแสนยาวนานนี้ เธอสูญเสียลูกหลานไปเป็นจำนวนมาก และหนึ่งในนั้นก็คือลูกชายของเธอ ที่จากไปอย่างรวดเร็วด้วยวัย 6 ขวบ

ทางด้านญาติๆ ของคุณยายกล่าวว่า ลูกสาวที่อยู่นานที่สุดของคุณยายนามว่า Tamara เสียชีวิตไปเมื่อ 5 ปีก่อน ด้วยวัย 104 ปี

“ฉันรอดชีวิตมาได้จากสงครามกลางเมืองรัสเซีย (เกิดหลังการปฏิวัติรัสเซีย) สงครามโลกครั้งที่ 2 การถูกเนรเทศจากประเทศของตัวเองในปี 1944 และสงครามภายในรัฐเชเชน 2 ครั้ง…

ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า ชีวิตที่เหลืออยู่ไม่มีความสุขเลย ฉันจำภาพรถถังพร้อมกับกองทัพเยอรมันได้ มันน่ากลัว ตอนถูกเนรเทศไปอยู่ต่างแดนใช้ชีวิตลำบากมาก ทำได้แต่หลบซ่อน อีกทั้งเจ้าบ้านก็รังเกียจเราด้วย…

ทุกวันนี้ฉันยังฝันถึงบ้านตัวเอง การทำสวนช่วยให้ฉันคลายความเศร้าโศกได้ แต่ทว่าจิตวิญญาณยังคงเพรียกหาบ้านอยู่เสมอ” คุณยายกล่าวปิดท้าย

ที่มา : metro, msn, dailymail