เมื่อก๊วนสุนัขแสนน่ารักมาขอข้าวกิน ใครก็ต้านทานสายตาออดอ้อนของน้องๆ ไม่ได้

นอกจากเวลาที่เจ้าของเรียกแล้ว อีกเวลาหนึ่งที่มันจะมาหาเราโดยไม่ต้องเรียกให้เหนื่อยเลยก็คือ…ตอนเรามีของกินอร่อยๆ นี่แหละ

ก็รู้นะว่าจมูกไวเลยได้กลิ่นหอมมาแต่ไกล แต่ไม่ต้องรีบมาหาขนาดนั้นก็ได้ มันชัดเจนเกินไปว่าอยากได้แค่ของกิน เห็นแล้วเจ้าของเหนื่อยใจ

แต่ก็นั่นแหละ เห็นใบหน้าชอบออดอ้อนของมันแล้วก็ทนไม่ได้หรอก ต้องแบ่งให้มันกินทุกทีไป…ไม่งั้นมันก็จะมาแย่งไปจากเราเองอยู่ดี

 

ถึงกับต้องยืน 2 ขารอให้เนื้อสุก

 

มีของกินในมือทีไร มากันพร้อมหน้าทุกที

 

เฮ้ยเดี๋ยว หลอกให้เราเล่นด้วยแล้วแอบกินงี้ก็ได้เหรอ!?

 

บางตัวก็เนียนทำเป็นไม่ได้มอง แต่จริงๆ ก็สนใจ

 

เหมือนตัวข้างบนเลยอ่ะ

 

เจ้านี่มันร้าย หลอกเราเดินไปเปิดประตูบ้าน พอเราลุกมันก็วิ่งกลับมาคาบพิซซ่าเฉยเลย

 

เอ่อ…ถ้านายจ้องขนาดนั้นเราแบ่งให้ก็ได้

 

พิซซ่าชิ้นเดียวต้องรุมกันขนาดนี้เลยเหรอ

 

มนุษย์เห็นไหมว่าจานข้าวเราว่าง แบ่งของนายมาบ้างก็ได้

 

ต้องป้อนให้ตัวไหนก่อน?

 

เจ้านายไม่แบ่งใช่ไหม…งั้นผมแย่ง!

 

อยากกินก็มาใกล้ๆ สิครับ

 

รอตั้งนานก็ไม่ให้กิน…หลับรอก็ได้

 

เฮ้ยจะมารุมทำไม ใจเย๊นนน

 

ข้างหลังน่าสนใจกว่าเบสบอลอีก

 

ถ้าไม่แบ่งเบค่อนให้ เห็นทีไส้กรอกเราคงไม่ปลอดภัย

 

เห็นเราทำกับข้าวให้เลยมารอ น่ารักจริงๆ

 

ฮึบๆ อีกนิดเดียวจะได้กินแล้ว

 

คนมีสัตว์เลี้ยงต้องทำกับข้าวเยอะๆ ไว้เผื่อโดนแย่ง

ที่มา: boredpanda