หมาตัวใหม่ที่หญิงสาวรับมาเลี้ยงดูเหมือนจะเข้ากับลูกน้อยของเธอได้ดี แต่อยู่ๆ มันก็มีท่าทีก้าวร้าวกับลูกของเธออย่างกะทันหัน ในขณะที่เธอกำลังคิดว่าจะทำยังไงกับเจ้าหมาดี เธอก็ได้รู้ความจริงภายใต้ท่าทีก้าวร้าวของมัน
Catherine Svilicic และสามีของเธอเพิ่งมีลูกสาวตัวน้อยชื่อว่า Charlotte ถึงจะมีเด็กหญิงแล้วเธอและสามีก็ยังอยากได้เพื่อนอีกสักคนมาอยู่กับลูกสาวด้วย
พวกเธอก็เลยเลือกเลี้ยงหมาสายพันธุ์โดเบอร์แมนพินส์เชอร์ โดยไปรับมันมาจากศูนย์พักพิงสัตว์ เพราะเธอเองก็อยากเปิดโอกาสให้หมาที่ไม่มีบ้าน และหาเพื่อนให้ลูกไปพร้อมๆ กันด้วย
อย่างไรก็ตามหมาสายพันธุ์โดเบอร์แมนมักจะถูกมองว่ามันเป็นสายพันธุ์ที่ดุร้าย และคาดคะเนพฤติกรรมไม่ได้ หลายคนจึงไม่อยากเลี้ยงมันไว้เป็นสัตว์เลี้ยง
นอกจากนี้เจ้าหมา Khan ที่เธอรับเลี้ยงมาก็ถูกทำร้ายมาก่อนด้วย เจ้าของคนก่อนหน้านี้เคยทารุณมัน แล้วก็ดูแลมันไม่ดี จึงเป็นไปได้เหมือนกันว่ามันอาจจะยังไม่ไว้ใจคน เธอเลยต้องจับตาดูมันให้ดีตอนอยู่กับลูก
แต่เท่าที่ Catherine ดูแล้ว Khan ไม่ได้มีพฤติกรรมน่าเป็นห่วงเลย ถึงจะเพิ่งเลี้ยงมันได้ไม่กี่วัน มันก็ดูมีนิสัยเรียบร้อย อ่อนโยน เข้ากับ Charlotte ได้ดี แถมดูจะรักและเป็นห่วงลูกของเธอมากซะด้วย
ทว่าต่อมาก็เกิดเหตุการณ์ที่เธอไม่คาดคิดขึ้น…
ในวันที่ 4 หลังจากรับ Khan มาเลี้ยง Catherine ปล่อยมันเอาไว้กับ Charlotte ในสวนเพื่อให้มันและลูกได้เล่นด้วยกัน โดยเธอนั่งมองดูความเรียบร้อยอยู่ห่างๆ
ตอนนั้นนั่นเองอยู่ๆ Khan ก็เริ่มมีท่าทีลุกลี้ลุกลนแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย มันผลัก Charlotte อย่างรุนแรง เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นไวมากจน Catherine ตั้งตัวไม่ทันเพราะกลัวว่าลูกจะเป็นอันตราย
หลังจากดันอยู่สักพัก Khan ก็ใช้ปากคาบผ้าอ้อมที่ Charlotte สวมอยู่แล้วโยนเธอไปไกลเกือบเมตร แล้วมันก็วิ่งหนีเข้าบ้านไปอย่างเร่งรีบ ซึ่งทำให้ Catherine เสียขวัญอย่างมาก
เมื่อเธอตั้งสติได้ก็เลยรีบวิ่งไปอุ้ม Charlotte ขึ้นมา แล้วหันกลับไปหา Khan เพราะคิดว่ามันคงคลั่งแล้วเข้าทำร้ายเธอกับลูกแน่ๆ
ตอนนั้นแหละที่เธอสังเกตเห็นต้นเหตุทั้งหมดของเรื่องเมื่อครู่ ซึ่งเป็นงูตัวหนึ่งที่เลื้อยอยู่ในสนามหญ้าที่เจ้าหมากับเด็กหญิงเพิ่งเล่นด้วยกัน
เธอก็เลยเข้าใจได้ทันทีว่าจริงๆ แล้ว Khan พยายามจะดัน Charlotte ออกไปให้พ้นจากอันตราย แต่เมื่อเห็นว่าเธอไม่ลุกก็เลยต้องใช้แรงเหวี่ยงเด็กน้อยให้พ้นจากงูตัวนั้นนั่นเอง
ถ้าเธอไม่เห็นกับตาเธอต้องไม่เชื่อแน่ๆ ว่ามันพยายามปกป้องลูกของเธอที่เพิ่งรู้จักกันได้แค่ 4 วัน…
เมื่อเข้าใจสถานการณ์แล้วเธอก็วิ่งตาม Khan เข้าไปในบ้านเพื่อดูอาการของมัน แต่ก็เจอมันนอนซมอยู่บนพื้นแล้ว เนื่องจากมันโดนงูกัดเข้าที่ขาตอนช่วย Charlotte
แม้ว่าตอนนั้นเธอจะอยู่บ้านตามลำพัง และ Khan ก็ตัวใหญ่มากเกินกว่าที่เธอจะอุ้มไหว แต่เธอก็รวบรวมกำลังทั้งหมดที่มีแล้วอุ้มมันขึ้นรถไปส่งโรงพยาบาลทันที เพราะเธอรู้ดีว่าพิษงูอาจร้ายแรงถึงชีวิตได้
Catherine บอกว่าถ้าปกติบอกให้อุ้มมันก็ไม่ไหวหรอก ตอนนั้นยกมันได้ยังไงยังไม่รู้เลย
อดทนหน่อยนะ Khan เดี๋ยวก็ถึงโรงพยาบาลสัตว์แล้ว
เจ้าหมาไปถึงมือสัตวแพทย์ได้ทันท่วงที แต่ก็ยังต้องรอดูอาการกันอีกที เพราะงูที่กัดมันก็มีพิษร้ายแรงมากพอจะฆ่าหมาได้เหมือนกัน
ทว่าความดีของมันก็ไม่สูญเปล่า ในวันรุ่งขึ้นสัตวแพทย์ก็บอกข่าวดีว่า Khan พ้นจากขีดอันตรายแล้ว สามารถพากลับไปพักรักษาตัวที่บ้านได้ตามปกติ
จากนั้นเป็นต้นมา Khan ก็กลายเป็นฮีโร่ของครอบครัวไปโดยปริยาย มันได้ช่วยชีวิต Charlotte ไว้ซึ่งก็ทำให้ Catherine กับสามีติดหนี้ชีวิตมันด้วยเช่นกัน
Catherine เล่าว่า “ถ้า Khan อยากได้ชามข้าวทองคำ ฉันก็จะไปหามาให้ เราเป็นหนี้มันและจะชดใช้ด้วยการดูแลมันไปทั้งชีวิต”
เรื่องนี้ทำให้เราได้รู้ว่าสายพันธุ์ของหมานั้นอาจไม่สำคัญเท่ากับลักษณะนิสัยเฉพาะตัวและการเลี้ยงดู ถ้าเราเลี้ยงดูมันด้วยความรัก มันก็จะตอบแทนเราด้วยความรักเช่นกัน
ที่มา: BuzzFeed
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.