ชีวิตของเราใช่ว่าจะสวยหรูเสมอไป บางครั้งเราอาจต้องเจอกับอุปสรรคที่ถาโถมเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว น้อยใหญ่ต่างกันไป แต่สิ่งที่สำคัญคือเราพยายามที่จะเผชิญหน้าและต่อสู้กับอุปสรรคนั้นๆ มากแค่ไหน
หากเพื่อนๆ กำลังรู้สึกหมดไฟในการใช้ชีวิต เราขอให้ได้ลองมารู้จักกับหญิงสาวคนนี้ เธอเป็นผู้พิการมาตั้งแต่ยังเด็ก แต่เธอเลือกที่จะก้าวเดินต่อไป โดยมี “การวาดภาพ” และคนใกล้ตัวเป็นเครื่องชี้นำทาง
เธอคนนี้มีชื่อว่า Zhang Junli หญิงสาววัย 40 ปีจากเมืองไท่หยวน มณฑลชานซี ประเทศจีน ศิลปินสาวผู้ชื่นชอบการวาดภาพมาตั้งแต่อายุ 10 ขวบ
ย้อนกลับไปในวัยเด็กของเธอ Zhang ต้องเผชิญกับโรคข้อ Rheumatoid เมื่อระบบภูมิคุ้มกันในร่างกายเกิดกลไกทำลายการใช้งานอวัยวะต่างๆ โดยเฉพาะข้อต่อแต่ละส่วน ซึ่งถูกวินิจฉัยในตอนที่เธออายุ 6 ขวบ
โรคดังกล่าวทำให้เธอสามารถขยับข้อต่อทั่วทั้งร่างได้เพียงแค่ 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น และอาการนี้ก็อยู่กับเธอมาตั้งแต่อายุเพียง 8 ขวบ และทำได้เพียงนอนอยู่บนเตียง คอยให้แม่ดูแล
ช่วงเวลาอันยากลำบากนั้นอาจบั่นทอนพลังใจเธอไปไม่มากก็น้อย แต่มันก็ไม่อาจทำให้เธอยอมแพ้กับชีวิต…
เมื่ออายุ 10 ขวบ Zhang ได้วางแผนให้กับการใช้ชีวิตหลังจากนั้น เธอเริ่มต้นเรียนรู้เกี่ยวกับการวาดภาพ ฝึกฝนทำสิ่งนั้นลงไปตามความชอบของตัวเอง
จนกระทั่งเมื่อ 3 ปีก่อน (2015) Zhang ก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับการวาดภาพสีน้ำมัน ก่อนที่จะตั้งใจพัฒนา ฝึกฝนในเรื่องนี้ โดยได้คุณครูด้านการวาดภาพสีน้ำมันมาช่วยสอน
เธอบอกว่าการวาดรูปเปรียบดั่งจิตใจของเธอ ส่วนหนึ่งที่เธอยังคงมีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะสิ่งนี้ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเพราะเธอทั้งตัวเธอขยับได้แค่ สะโพก คอ กับหัวไหล่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ถึงอย่างนั้น เธอก็พยายามหาทางที่จะถือพู่กันเอาไว้ด้วยนิ้วโป้งและนิ้วชี้ ค่อยขยับบรรจงวาดรูปออกมาด้วยการขยับหัวไหล่
Zhang ใช้เวลา 7-12 วัน ในการสร้างผลงานภาพวาดสีน้ำมันขึ้นมา 1 ชิ้น จนปัจจุบันเธอมีผลงานภาพวาดมากกว่า 300 ชิ้นเข้าไปแล้ว ที่สำคัญคือมันสามารถขายได้เกินกว่าครึ่ง
เธอพูดว่า “ฉันเพิ่งขายผลงานล่าสุดของฉันไป ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันเองจะได้รับแรงสนับสนุนจากคนอื่นๆ มากมายขนาดนี้ มันรู้สึกเหมือนฝันเลยจริงๆ”
นอกจากนั้น อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอไม่คิดยอมแพ้ต่อความพิการของตัวเองก็คือแม่ของเธอ เธอเล่าว่าทุกครั้งที่มีคนถามแม่เธอว่า “เกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของเธอน่ะ?” แม่ก็จะทำได้แค่เพียงร้องไห้ออกมาเป็นคำตอบ
“มันเป็นเรื่องเศร้าที่ต้องมาเห็นแม่เป็นอย่างนั้นอยู่ตลอด ฉันแค่อัมพาตเท่านั้นเอง ไม่ได้ตายสักหน่อย” Zhang พูด
หลังจากนี้ เธอยังคงมีเป้าหมายและความฝันต่อการใช้ชีวิตในอนาคต เธอตั้งใจที่จะเขียนหนังสือสัก 4 เล่ม โดย 3 เล่มแรกเป็นหนังสืออ่านเล่น ส่วนเล่มสุดท้ายคืออัตชีวประวัติความไม่ยอมแพ้ของเธอ
Zhang ทิ้งท้ายเอาไว้ว่า “ฉันอยากให้กำลังใจผู้คนที่ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน ให้ไม่ยอมแพ้กับการใช้ชีวิตของตัวเองเหมือนอย่างฉัน”
“แทนที่จะร้องไห้หรือมานั่งเป็นกังวลอยู่ทุกวัน ลองสำรวจความเป็นตัวเองและมองหาความหมายของชีวิต จงใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน”
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.