ความจริงของการแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้ยุค 60 ภาพสังคมอันน่าเศร้าที่คนขาวปกครอง

ในช่วงกลางยุค 60 นักถ่ายภาพข่าว Ernest Cole จากแอฟริกาใต้ ได้ทำสิ่งที่นับว่าเป็นเรื่องที่อันตรายมากในแอฟริกาใต้ยุคที่การเหยียดสีผิวรุนแรงถึงขีดสุด ด้วยการออกถ่ายภาพที่จะเปิดเผยความจริง ในสังคมแห่งการเหยียดสีผิวให้โลกรู้

ผลงานของเขาถูกตีพิมพ์ในหนังสือ “House of Bondage” เมื่อปี 1967 แสดงให้เห็นถึงสังคมอันโหดร้ายของแอฟริกาใต้ที่ปกครองโดยคนขาว ที่ที่คนดำถูกใช้งานอย่างหนัก และปฏิบัติตัวด้วยราวกับไม่ใช่คน

ม้านั่งในเมืองถูกเขียนไว้ว่าสำหรับ ชาวยุโรป (คนขาว) เท่านั้น

 

คนงานเหมืองที่ถูกผลัดเปลี่ยนราวเป็นเครื่องมือ

 

คนดำที่โดนจับเนื่องจากเข้าไปในเขตคนขาวโดยไม่ได้รับอนุญาต

 

เด็กน้อยคนหนึ่งนั่งเรียนแยกจากเพื่อนๆ ในห้อง

 

ชายผิวดำขอทานจากคนผิวขาว

ไม่มั่นใจว่าเขาโดนตบ หรือโยนเหรียญใส่หน้ากันแน่

 

การตรวจร่างกายแบบหมู่

 

คนขาวมักจะโกรธที่โดนคนดำแตะตัว

ดังนั้นบางครั้งนักล้วงกระเป๋าจึงใช้คนดำเป็นตัวดึงความสนใจของเหยื่อ

 

แม้แต่ในธนาคาร เคาน์เตอร์ของคนดำกับคนขาวก็แยกกัน

 

สถานีรถไฟในช่วงเวลาเร่งด่วน

ที่แสดงให้เห็นความการแบ่งแยกสีผิวได้เป็นอย่างดี

 

แม้ว่าคนเป็นแม่จะไม่ได้ปฏิบัติกับคนดำดีนัก แต่ก็ไม่มีเหตุผลให้เกลียดลูกของเธอ

“ฉันรักเด็กคนนี้แม้ว่าเธอจะเติบโตขึ้นไปทำกับฉันเหมือนแม่ของเธอก็ตาม ตอนนี้เธอยังไร้เดียงสา”

 

ห้องนอนของคนผิวสี

 

โรงเรียนของเด็กผิวสี ไม่มีแม้แต่โต๊ะเรียน

 

แอฟริกาใต้ปกครองโดยคนขาว

 

ส่วนคนดำกลายเป็นเพียงคนงาน

 

ห้องอาบน้ำ (และซักผ้า) ใช่ว่าจะสะอาด แต่ก็ไม่มีให้เลือก

 

การขึ้นรถไฟของคนผิวสี

 

ผู้คนย้ายจาก Eersterust ไปยัง Mamelodi

 

ข้อมูลบนรถไฟของคนผิวสีเลวร้ายมาก ไม่มีป้าย ไม่มีบอกสถานี

บางครั้งคนก็ต้องวิ่งข้ามรางอย่างที่เห็น ทำให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นอยู่บ่อยๆ

 

ผู้คนที่กลับจากวันทำงานอันยาวนาน

 

เด็กไร้บ้านนอนกันอยู่ทุกที่

 

และแม้จะมีการสร้างอะไรใหม่ๆ ขึ้นก็อย่าหวังเลยว่าคนผิวสีจะได้ใช้

 

ที่มา vintag