นี่หนังสือรุ่นหรือคำคมท้ายสิบล้อ คารมคมคายท็อปฟอร์มเกือบทั้งระดับชั้น

ในแต่ละปีการศึกษา ก็จะมีเหล่านักเรียนแต่ละรุ่นค่อยๆ ทยอยจบการศึกษาไป ซึ่งสิ่งที่มักจะทำไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์ เป็นการบันทึกความทรงจำว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นนักเรียน นักศึกษาในโรงเรียนแต่ละแห่งก็คือ หนังสือรุ่น

การทำหนังสือรุ่นแบบธรรมดาๆ ทั่วไป แบบเบสิคสุดๆ ก็คือถ่ายรูป เขียนชื่อของนักเรียนพร้อมกับข้อความเล็กๆ ที่อยากจะฝากเอาไว้ อย่างเช่นตัวอย่างนักเรียนต่อไปนี้ที่ได้ฝากข้อความเอาไว้

แต่ทว่าข้อความเหล่านั้นมันราวกับโดนกลั่นกรองออกมาด้วยสุดยอดมันสมองของนักเรียน นี่พวกเอ็งคิดได้ยังไง

ผู้ชายเลวนั้นไม่ดี แต่ผู้ชายดีนั้นไม่มันส์ อิอิ

อย่ายอมแพ้ในฝันของคุณ จงนอนต่อไป

เหตุผลเดียวที่ทำให้ผมอยากไปโรงเรียนตลอดก็คือมันจะทำให้ผมไขว้เขวกับความผิดหวังที่ว่า ผมไม่สามารถเป็นสามีของแทยอนได้

ผมของผมตรง แต่ผมไม่…(ไม่ใช่ชายแท้)

ฉันไม่ได้มีเวลามากพอที่จะเรียนตลอดหรอก แต่เมื่อไหร่ที่มี… ฉันก็ไม่เรียน

เราไม่ใช่……พี่น้องกัน

ชื่อผมที่ว่ายาวแล้ว แต่รู้ไหม ยังมีอะไรที่ยาวกว่าชื่อนะ *ทำตาวิ้ง*

ฉันรับคำขอโทษเป็นเงินสดเท่านั้นจ้ะ

บทเรียนที่เยี่ยมที่สุดที่ผมได้เรียนรู้ในโรงเรียนนี้ก็คือ ผมไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย

ที่มา Ngoa