อาหาร คือสิ่งที่จำเป็นที่สุดในการดำรงอยู่ของทุกชีวิต รวมไปถึงเผ่าพันธุ์มนุษย์ด้วยเช่นกัน
สำหรับมนุษย์บางกลุ่มอาหารนั้นเป็นสิ่งที่หาได้ไม่ยากนัก แต่ขณะเดียวกันเองก็มีมนุษย์อีกจำนวนไม่น้อยที่ “อาหาร” เป็นสิ่งที่หาได้อย่างยากลำบาก และพวกเขาก็พร้อมจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งอาหารเลี้ยงปากท้อง
ตัวอย่างเช่น “ปั๊กปั๊ก” วิธีการหนึ่งที่ผู้คนในชุมชนสลัมของฟิลิปปินส์ใช้เพื่อเข้าถึงอาหาร ปั๊กปั๊กคือเศษอาหารเหลือจากกองขยะรายวัน ที่ถูกนำมาปรุงใหม่เพื่อขายให้คนจนได้ทานในราคาเพียง 7 บาทเท่านั้น
ประเทศฟิลิปปินส์ที่ปัจจุบันมีประชากรมากถึง 100 ล้านคนเข้าไปแล้ว รวมถึงวัฒนธรรมในประเทศที่ผสมผสานอย่างหลากหลายทำให้เกิดช่องว่างระหว่างคนจนและคนรวยขนาดใหญ่ กลายเป็น ความเหลื่อมล้ำทางสังคม ที่ยากเกินจะแก้ไข
ผู้คนที่มีอันจะกิน เจียดเงินเพียงเล็กน้อยแลกกับอาหารระดับกลางที่ทานจนเบื่อและบางครั้งก็ทานไม่หมด ของเหลือจากผู้ร่ำรวยเหล่านี้นี่เองที่กลายเป็นอาหารมื้อสวรรค์ของบรรดาผู้ที่ตกอยู่ภายใต้ความยากจนแร้นแค้น
ขั้นตอนของการทำปั๊กปั๊กเริ่มขึ้นตั้งแต่หัวค่ำของวัน รถเก็บขยะจะไปรอที่ร้านอาหารต่างๆ รวมถึงร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด เพื่อรีบเก็บขยะจากร้านและนำไปคัดแยก
การคัดแยกจะทำจนถึงเช้ารุ่งของอีกวัน ส่วนใหญ่จะคัดเอาพวกกระดูกไก่ที่ติดเนื้อมากกว่าจะเอาเนื้อหมู เพราะพวกเขาคิดว่าเนื้อหมูมีไขมันเยอะและอาจติดโรคได้ง่าย
.
เมื่อคัดแยกเสร็จแล้วก็นำไปขายให้กับร้านอาหารชุมชน ทางร้านก็จะรีบนำเศษอาหารเหล่านี้ไป “ล้างน้ำเปล่า” ราว 4 รอบจนกระทั่งน้ำล้างไม่ขุ่นมัวและไม่มีเศษดินติดออกมา
ล้างเสร็จก็จัดแจงปรุงเป็นเมนูอันโอชะ ทำเป็นสตูว์พื้นเมืองของฟิลิปปินส์
ซอสมะเขือเทศนั้นเป็นสิ่งสำคัญของปั๊กปั๊กเลยก็ว่าได้ ต้องใส้ให้เยอะเข้าไว้เพราะนอกจากจะช่วยให้รสชาติที่ดีขึ้นแล้วยังช่วยกลบกลิ่นต่างๆ ที่ติดมาจากกองขยะอีกด้วย
อาหารที่ปรุงเสร็จก็จะออกมามีหน้าตาแบบนี้ นี่แหละที่พวกเขาเรียกกันว่า “ปั๊กปั๊ก”
ด้วยการบีบบังคับจากความยากจน ผู้คนในสลัมไม่ได้มีตัวเลือกมากนัก ปั๊กปั๊กจึงเป็นอาหารหลักของพวกเขา
นี่คือลูกค้าประจำของร้านที่เข้ามาซื้อปั๊กปั๊กทานเป็นประจำ เขาบอกว่ามันอร่อยดี บางครั้งก็เจอแต่กระดูก แต่บางครั้งก็เจอแบบเนื้อเต็มๆ ราวกับไม่ได้ถูกกินเลยสักนิด ซึ่งถือว่าคุ้มแล้วในราคาเพียง 7 บาทไทย
คนทำอาหารเล่าว่าการทำปั๊กปั๊กนั้นใช่ว่าจะได้กำไรอะไรมากมาย แต่ก็ทำไปเพื่อประทังปากท้องของคนในชุมชน
จากการคำนวณ แต่ละวันหากเขาขายเศษไก่ได้หมดก็จะได้กำไรราววันละ 35 บาทเท่านั้น
ชายผู้เป็นลูกค้าประจำได้เผยความในใจอย่างไร้อารมณ์ว่า
“บางทีก็รู้สึกว่าไม่ยุติธรรมนะ ที่พวกเขามีเงินแล้วจะกินทิ้งกินขว้างได้ แต่บางทีมันก็รู้สึกโชคดีเหมือนกัน ที่ทำให้เราได้มีอาหารแบบนี้กิน”
ชมคลิปข่าวจาก BBC
เศษอาหารเหลือเหล่านี้ใครก็รู้ดีว่ามันไม่ถูกสุขอนามัยแถมยังเสี่ยงต่อโรคต่างๆ แต่ผู้คนเหล่านี้หาได้มีทางเลือกไม่ ถ้าต้องทนอยู่กับความหิวโหยแล้ว “ปั๊กปั๊ก” นับว่าเป็นอาหารชั้นยอดสำหรับพวกเขาเลยล่ะ…
ที่มา: bbc และ odditycentral
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.